Książka Michała Długi to przenikliwie dobra powieść psychologiczna o ludziach z problemami. Wszyscy na co dzień je mamy, więc fajnie jest przeczytać coś, co nie fałszuje rzeczywistości, tylko mówi, jak naprawdę jest, bez przysłowiowego owijania w bawełnę.

Długa na przykładzie swoich bohaterów pokazuje, że nie ma ludzi bez wad: są wśród nas alkoholicy, pogubieni samotnicy, bezradne jednostki, które marzą o sławie, pieniądzach, seksie i władzy. Większość z nich, kiedy upadnie, nie ma sił, by powstać, by zmienić coś w swoim życiu. Zapominają bowiem o tym, że to dzięki drugiemu człowiekowi i bezwarunkowej miłości zawsze jest nadzieja na lepsze. Dlatego "Materializm" - opowieść o szorstkiej męskiej przyjaźni - to z jednej strony porażający smutkiem i beznadzieją opis życia w całej jego rozciągłości, a z drugiej - opowieść o tym, że wszystko jest możliwe, że zawsze jest czas na odkupienie, że trzeba czasami zatrzymać się w biegu, spojrzeć na drugiego człowieka, opowiedzieć mu o sobie i zacząć naprawdę żyć.

Polecam "Materializm" i czekam na więcej. Mam nadzieję, że Michał Długa wkrótce da swoim czytelnikom coś jeszcze. Na jednej powieści nie może się zatrzymać.


Recenzja nie podlegała korekcie redaktorów BiblioNETki.