Kirke to opowieść o losach bogini, córki Heliosa. Postaci, która nie jest najpiękniejsza, najmądrzejsza, nie ma żadnych boskich mocy... Jest przeciętna, a to najgorsza cecha dla córki potężnego boga. Prowadzi swoją cichą i posłuszną egzystencję u stóp ojca, jest pogardzana nawet przez własne rodzeństwo. Taki układ sił trwa do momentu, gdy Kirke poznaje śmiertelnika Glaukosa. Jest pierwszą osobą, która na nią zwraca uwagę, dlatego dziewczyna zakochuje się w nim oraz sprawia, że staje się on nieśmiertelny. Jednak gdy on dołącza do bogów, jego zainteresowanie boginią mija i szybko zaczyna planować swój ślub z inną. Te wszystkie wydarzenia zapoczątkowują historię odkrycia siebie oraz swoich zdolności przez Kirke. Jej działania nie podobają się bogom i tytanom, dlatego też dziewczyna zostaje skazana na wieczne wygnanie oraz samotność na wyspie Ajaja. Wbrew pozorom, bezludna wyspa pozwala jej rozwijać i nauczyć się nowych zdolności. Z czasem pojawiają się mniej lub bardziej znani goście, dzięki którym Kirke bardzo dobrze wie, co się dzieje na świecie, a czasem ma nawet wpływ na losy niektórych postaci.

Opowieść jest pięknie napisana, wszystkie wątki są logicznie połączone i wytłumaczone. Być może bogini mogłaby być silniejsza, mieć jeszcze bardziej spektakularne moce i dokonać krwawej zemsty na wszystkich osobach, które nią pogardzały, ale sądzę, że autorka wszystko doskonale wyważyła. Niepozorna bogini z głosem śmiertelniczki, w zależności od potrzeby chwili, potrafi zarówno sadzić kwiaty w ogrodzie czy przytulać lwicę, jak i wzbudzić strach w Atenie. Nie jestem fanem mitologii, ale tę książkę czytałam z wielką przyjemnością. Dodatkowym smaczkiem książki jest piękna, wpadająca w oko okładka.