Polecam wszystkim, którzy chcieliby spojrzeć na czytanie szerzej niż jako na czytanie zajmujących opowieści. Autor prowokuje nas samym tytułem. Pytanie jest jednak ważne, gdyż nie jesteśmy w stanie przeczytać wszystkiego, nawet wszystkiego ważnego, co należałoby. Dlatego też autor w drugiej części książki opisuje, jak sobie dawać radę w takich sytuacjach.

Rewelacyjna jest jednak pierwsza część, kiedy autor uświadamia nam, że podział na książki przeczytane i nieprzeczytane jest uproszczony i nieprawdziwy, oraz że nie ma jednej, obiektywnej postaci każdego dzieła, każdy buduje subiektywny obraz, zależny od jego własnej wrażliwości (co oczywiste), ale też od pozostałych lektur, a także doświadczenia, że znajomość utworu ma wiele możliwych (zmiennych w czasie) etapów, o których nawet nam się nie śni.

Wbrew tytułowi, autor zachęca do czytania, tyle że namawia pośrednio do świadomego wyboru lektur, a także nie zawsze do lektury w nominalnym tego słowa znaczeniu, czyli do pełnego przeczytania danej pozycji. Prawdziwi miłośnicy książek wiedzą, że mają za mało czasu, aby przeczytać wszystko, dlatego warto wybierać lektury, a w pozostałych w miarę możliwości się orientować, aby w razie potrzeby móc o nich porozmawiać.

Bardzo mądra i jednocześnie zabawna książka - polecam!