Magdalena Louis towarzyszyła przestępcom od momentu aresztowania do dnia ogłoszenia wyroku. Czasami jeszcze dłużej – do chwili, gdy zamknęła się za nimi brama więzienia.

W trakcie swojej kilkuletniej pracy tłumacza, którą wykonywała dla brytyjskiego wymiaru sprawiedliwości, spotykała morderców, gwałcicieli, pedofilów, przemytników, handlarzy ludźmi, pospolitych złodziei. Stykała się z alkoholikami, mężami i ojcami, którzy katowali swoje żony i córki, a także z ofiarami tej okrutnej przemocy. Pracowała po obu stronach barykady: z policją tropiącą przestępców i z adwokatami, którzy później tych najgroźniejszych i tych pospolitych oskarżonych bronili przed sądem. Po latach trudnych doświadczeń zdecydowała się o tych ludziach i ich dramatach napisać książkę. Przeprowadziła czytelnika przez miejsca zbrodni, cele izby zatrzymań i sale sądowe. Dzięki tej relacji naocznego świadka możemy zajrzeć do świata, którego istnienie przeraża, i poznać ludzi, którzy znaleźli się na samym dnie piekła.


Magdalena Louis – urodziła się w Rzeszowie w 1966 roku. Po maturze wyjechała najpierw do USA, gdzie spędziła dwa lata, potem wyemigrowała do Wielkiej Brytanii. Spędziła w Anglii 23 lata. Zanim podjęła pracę tłumacza w służbie publicznej, była promotorem w klubie żużlowym Ipswich Witches. Jej debiut literacki poprzedziła praca dziennikarza – publikowała felietony i relacje sportowe w "Tygodniku Żużlowym", "Tempie", magazynie "Żużel", także w angielskich czasopismach "Speedway Star" oraz "Evening Star".

W 2005 roku w ogólnopolskim konkursie "Pisz do Pilcha" jej opowiadanie "Studnia" zostało przez Jerzego Pilcha wybrane spośród trzech tysięcy nadesłanych i ukazało się drukiem w zbiorze wyróżnionych opowiadań. W 2015 roku jej książka "Kilka przypadków szczęśliwych" została nagrodzona główną nagrodą jury na Festiwalu Literatury Kobiet "Pióro i Pazur". Autorka wydała również powieści "Ślady hamowania", "Pola" oraz "Zaginione".

[Prószyński i S-ka, 2018]