Po prostu zauważam różne rzeczy, do czego nie trzeba mądrości, tylko spostrzegawczości. Mądry jest ten, kto obserwuje stan rzeczy, a potem wyciąga wnioski i wymyśla coś nowego. Na przykład odkrywa, że wszechświat się rozszerza, albo kto popełnił morderstwo. Albo gdy na widok czyjegoś imienia i nazwiska przyporządkowuje każdej z liter alfabetu liczbę od 1 do 26 (a = 1, b = 2 itd.), dodaje liczby w głowie i odkrywa, że tworzą liczby pierwsze, na przykład Jesus Christ (151), Scooby Doo (113), Sherlock Holmes (163), Doktor Watson (167).
Na pytanie pana Jeavonsa, czy dzięki takiemu porządkowaniu czuję się bezpiecznie, odpowiedziałem, że tak.
A wtedy spytał mnie, czy nie lubię zmian. Odparłem, że nie miałbym nic przeciwko zmianom, gdybym został, na przykład, astronautą, co jest jedną z największych zmian, jakie mogę sobie wyobrazić, nie licząc przemiany w dziewczynę czy w trupa.
Spytał, czy chciałbym zostać astronautą. Potwierdziłem*.

---
* Mark Haddon, „Dziwny przypadek psa nocną porą”, przeł. Małgorzata Grabowska, wyd. Świat Książki, 2004, s. 36.