„Teza tej książki jest prosta: wolność jest tak istotną wartością dla nas, że należy zrobić wszystko, by ją zdobyć i zachować – włącznie z jej relatywnym samoograniczeniem, gdy zachodzi taka konieczność” – wprowadza w swą książkę Marian Golka. I zaraz pyta o wolność „czy może ona nie mieć granic, czy może rozrastać się do gigantycznych rozmiarów, czy poprzez ten rozrost jest wartością coraz to doskonalszą i pełniejszą, czy też może wtedy w jakiś sposób samounicestwia się. Jak się niekiedy przypomina, wolność może być wszak zagrożona właśnie wskutek jej triumfów oraz wskutek tego, że uznajemy jej istnienie za zrozumiałe samo przez się. Takich problemów, które świadczą o swoistej przekorze wolności, o tym, że wolność przypomina owego przysłowiowego kota ciągle obracającego się za ogonem, jest znacznie więcej i im poświęcona jest ta książka”.

Książkę kończy próba refleksji na temat tego, jak żyć z wolnością, by jej nie unicestwić.

Niewątpliwą zaletą pracy Golki jest jej indyferentność polityczna. Żadnego tam nie ma przekonywania do „izmów”. Sam ładunek intelektualny podany zacnym językiem.

[PIW, 2017]