O tomie 1. pisałam już wcześniej, zarówno w recenzji na Biblionetce, jak i na moim blogu. Tom drugi to kolejne 11 opowiadań, jeszcze lepszych chyba niż te z pierwszego tomu. Poza opowiadaniem "Kości ziemi" Ursuli K. Le Guin (które znam z jej cyklu "Ziemiomorze") reszta opowiadań była dla mnie całkowitą nowością.

I tym razem zaprezentowano szeroki wachlarz czarodziejów. Od opętanego żądzą władzy i nieczułego na emocje ojca w "Życiu czarownika", poprzez znającego ludzkie siły i słabości, kontrolującego swe zapędy Mistrza w "Kościach ziemi" i niesamowite iluzje czarodziejów z "Odarcia z iluzji", aż po niesamowitego Ryana, który szlachetnie chce poznać tajemnicę śmierci wuja w opowiadaniu "W królestwie smoków". Czarodziejów jest wielu, tak samo jak i rodzajów czarów, uzdolnień, obowiązków i przywilejów z tym stanem związnych. Ale wiele też jest i pokus, które towarzyszą czarodziejom na każdym kroku i czyhają na chwile ich słabości.

Nie ma w tym zbiorze, według mnie, ani jednego przeciętnego opowiadania. Wręcz muszę przyznać, że wszystkie są doskonałe. Szczególnie spodobały mi się – już wymienione wcześniej – "W królestwie smoków" i "Kości ziemi", ale również "Wieczność", "Ostatnia wiedźma", "Ostatnie rytuały" oraz "Niekończąca się waśń". Jak widać, jest to połowa zbioru, co jakże wymownie świadczy o poziomie całości.

Autorzy wykazują się wspaniałą wyobraźnią, dbałością o szczegóły (z jednoczesnym brakiem "przyduszenia" nas ilością opisów), znajomością psychiki ludzkiej i umiejętnym ich zastosowaniem przy tworzeniu bohaterów opowiadań. Opowiadania są dopracowane, ciekawie stworzone.

Bardzo cieszę się, że miałam okazję przeczytać te dwa zbiory. Stoją one na wysokim poziomie i zapewniły mi sporo chwil godziwej rozrywki. Polecam!



[Recenzję opublikowałam wcześniej na moim blogu]