Ta szokująca, ale i fascynująca książka mówi o tej sferze kulturowego i osobistego doświadczenia człowieka, o której mówić bodaj najtrudniej. Głównym tematem nie jest abstrakcyjna idea śmierci, lecz jej najbardziej konkretny substrat - trup.

Wszystkie społeczeństwa starają się pogodzić jakoś z tym tajemniczym fenomenem ludzkiej egzystencji, ale nigdy nie osiągają celu, bo trup jest czymś, co burzy porządek kulturowy, społeczny, egzystencjalny. Trzeba go jakoś "oswoić" - ale nie jest to łatwe.

[Wydawnictwo Łódzkie, 1991]