Agnete ma wizję: ubrana w suknię ślubną brnie w głębokim śniegu, gdy jednak spogląda na pana młodego, widzi jedynie postać pozbawioną twarzy. Czy to ostrzeżenie o śmierci, czy też przestroga, że to jeszcze nie ten jedyny? Szarpią nią wątpliwości, bo mimo że kocha Johannesa, czuje jednocześnie dziwny pociąg do czarującego Francuza Marcela.

„Trzymaj się z dala od Francuza”, ostrzegał ją Johannes. Przecież łączy nas tylko przyjaźń, usprawiedliwiała się w duchu Agnete. Kiedy jednak stała obok Marcela i czuła bijące od niego ciepło, wewnętrzny głos podpowiadał jej, że to naprawdę niebezpieczna przyjaźń…

[Bap-Press, 2012]