Wisława Szymborska ur. w Kórniku, czyli Bninie. Zdobyła pewien rozgłos jako poetka (Nagroda Nobla 1996). Prawdziwie wielkie zasługi położyła jednak w dziedzinie pedagogii, by tak określić, twórczego pisania jako autorka odpowiedzi w "Poczcie literackiej". Dzięki tej formie jej działalności społeczeństwo zyskało wielu inżynierów, biochemików, farmaceutów, weterynarzy, księgowych, dekarzy, architektów oraz przedstawicieli innych profesji, a także - kto wie - może jednego czy dwu pisarzy.

Wszyscy wyżej wymienieni (a także wszyscy, których nie wymieniono) przeczytają tę mądrą i pełną humoru książeczkę z rozkoszą i niejakim pożytkiem.


"Opowiadanie może od biedy nie mieć początku ani zakończenia, środek jednak wydaje się konieczny".
"»Mój chłopak twierdzi, że jestem za ładna, żeby pisać dobre wiersze. Co myślicie o tych, które załączam?« - Sądzimy, że jest Pani rzeczywiście piękną dziewczyną".
"Pyta Pan wierszem, czy życie ma sęs. Słownik ortograficzny daje odpowiedź negatywną".

z "Poczty literackiej"

[Wydawnictwo Literackie, 2000]