Pokonywanie przeszkód to nasze życiowe zadanie. Wojownik w swej podróży zawsze napotyka smoki. Oczywiście czuje przerażenie, zwłaszcza tuż przed walką. (Smoki budzą grozę!). Ale mimo strachu i drżenia serca wojownik czuje, że oto za chwilę zmierzy się z nieznanym, i nie wahając się, wychodzi smokowi naprzeciw. Wojownik wie, że smok to po prostu nierozwiązany kiedyś i powracający jak bumerang problem i że tak naprawdę chodzi o to, by zmierzyć się ze swoim strachem. Smok to tylko obraz pojawiający się przed nami na ekranie pod różnymi postaciami: kochanka, który nas porzucił, rodzica, który nie dość mocno nas kochał – kogoś, kto nas boleśnie zranił. Mierzymy się ze swoim strachem i odruchem wycofania się – ale strach i odruch wycofania niekoniecznie stanowią przeszkodę. Jedyną przeszkodą jest niewiedza, niechęć do poznania owego nierozwiązanego problemu. Jeśli wychodząc z domu i napotykając smoka, wojownik za każdym razem mówi sobie: "Hmm. Znowu ten smok. Nie ruszę go, nie ma mowy!" – i ucieka, jego życie staje się prostym cyklem porannego wstawania, wychodzenia z domu, spotykania smoka, mówienia "nie ma mowy" i ucieczki. To prowadzi do coraz większych zahamowań, coraz silniejszego strachu i coraz głębszego cofania się, aż do poziomu niemowlęctwa. Nikt nas już nie karmi piersią, a my wciąż tkwimy w swojej kołysce, niezdolni do wejścia w dorosłość.

Pema Cziedryn uczy, jak mówić życiu "tak", jak zaprzyjaźniać się z samym sobą i swym otoczeniem i akceptować bolesną, a jednocześnie inspirującą sytuację "braku wyjścia". Nakłania do pełnego otwarcia się na świat i wykorzystania bogatej, różnorodnej materii życia codziennego jako duchowego nauczyciela i przewodnika.

[Mudra, 2003]