Kolejna przejmująca autobiografia, tym razem autorstwa Marioli Wower ze Stęszewa – osoby z tetraplegią (czterokończynowym porażeniem), której doznała w wyniku wypadku samochodowego. Ta niezwykła kobieta, pomimo traumatycznych przeżyć, potrafiła odnaleźć swoje miejsce w życiu i dzięki niewyobrażalnej sile woli walczyć o każdy następny dzień. Dla męża i córek, będących oparciem przez cały okres choroby, rodziny i bliskich, dla siebie samej. Cierpienie nie zabiło w niej wrażliwości, nie wyzwoliło agresji, nie zniszczyło pogody ducha, nie pozbawiło ciepła i wewnętrznego piękna.

Warto przeczytać książkę Marioli Wower, choćby dlatego, by spojrzeć z dystansem na samego siebie i własne problemy. By nauczyć się od Marioli pogody ducha i optymizmu. Nikt lepiej niż ona nie mógłby nas przekonać, że z każdej sytuacji można wynieść dobro.

[Filantrop, 2009]