„Rano wpadł do naszego pokoju Adam. Młoda akurat brała prysznic. – He, stary, gruby temat znalazłem u nas w pokoju! – zawołał podekscytowany.
– Muszę sprawdzić, czy to samo jest u Was! Klęknął przed szafką z telewizorem i zaczął oglądać ją z każdej strony.
– Ha ha! Jest! U ciebie też! Nachyliłem się obok niego i spojrzałem na to, co tak bardzo go podnieciło. Nie jestem jakimś ekspertem, ale nie musiałem zgadywać. Pod stolikiem, dobrze ukryta, tkwiła miniaturowa kamera. Skierowana na łóżka. Czyli na te miejsca, gdzie w hotelowych pokojach zwykle najwięcej się dzieje. W moim pokoju akurat za wiele się na nich nie działo, mieszkałem w końcu z córką, ale w pokoju Adama zapewne znacznie więcej. Oboje z żoną byli pełni wigoru i ciągle jeszcze mieli apetyt na życie.
– No cóż... W końcu znajdujemy się w komunistycznym kraju. Permanentna inwigilacja, szpiegowanie, te sprawy. Normalna taktyka...”

(fragment książki)

[Intro-Druk, 2009]