Retoryka jako dziedzina wiedzy ma już ponad 2500 lat, ale mówiąc o retoryce dzisiaj, myślimy o niej nieco inaczej niż starożytni. Retoryka nastawiona jest na słowo i komunikację, wraz więc ze zmieniającymi się sposobami komunikowania się ludzi, narzędzia wypracowywane najpierw przez sofistów, a potem opisane przez Arystotelesa, Cycerona i Kwintyliana ulegają na przestrzeni wieków różnorakim adaptacjom. „Powinowactwa retoryki” to książka, która pokazuje uniwersalność retoryki jako systemu pojęć i reguł tworzenia i analizowania wszelkiego typu tekstów, nie tylko językowych. Tom składa się z pięciu rozdziałów: „Uniwersalia retoryczne”, „Retoryka i język”, „Retoryka i muzyka”, „Retoryka i komunikacja wizualna”, „Retoryka – hermeneutyka – logika”. Zebrane w nim teksty dobitnie dowodzą, że retoryka nie może być sprowadzana do jakiejś dyscypliny pomocniczej czy sztuki pięknego mówienia. Przeciwnie, stanowi ona rdzeń humanistyki i przynależy do rozmaitych dyskursów, w istotny sposób je kształtując. Nie jest też dyscypliną o wyraźnie wyznaczonych granicach, lecz obszarem rozmaitych przecięć, uwikłań i powinowactw dyscyplinarnych.

[Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 2017]