Krsto Špoljar (1930-1977), pisarz chorwacki, debiutował w latach pięćdziesiątych. Jest jednym z tych, którzy dokonali w literaturze przełomu po jej czarno-białym okresie powojennym. Pisał wiersze, sztuki teatralne, opowiadania i powieści — najwybitniejsze z nich przetłumaczono w Polsce: "Statek czeka do jutra" (1958, przekład 1973), "Kłopoty z Muzą" (1976. przekład 1983), "Czas i pajęczyna" (1971, przekład 1987). Jest kronikarzem życia duchowego swojej generacji. "Ślub w Paryżu", pozornie prosta i lekka powieść o przygodzie miłosnej w światowej metropolii, kryje w sobie znacznie głębsze treści. Narrator, rodak i rówieśnik autora, idąc tropami znanymi sobie z lektur i przemyśleń, przeżywa w Paryżu przygodę intelektualną. Świadom swej przynależności do małego narodu nie może się uwolnić do kompleksu, zmierza się więc z mitem Paryża w każdej ze swoich ról: kochanka, intelektualisty i pisarza.

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990]