– Wczoraj obejrzałem w telewizji film – odezwał się niespodziewanie Antek Pajda, który ze względu na trwałą kontuzję głowy rzadko zabierał głos.
– O czym? – z grzeczności zapytał były kościelny. Antek swoim zwyczajem przez chwilę był nieobecny. – O fortunie, która kołem się toczy – odparł w końcu.
Młody Kalina spojrzał pytająco na gajowego Nowejkę, ten na sołtysa, sołtys na byłego kościelnego a ten znów na Kalinę,
– Czyli o miłości? – zgadywał gajowy. Antek kiwnął głową.
– Tak, o fortunie, która kołem się toczy.
"Biedny chłopiec – pomyślał Nowejko oglądając fuzję – nawet nie wie co oglądał, może jak bym mu wystrzelił znienacka koło ucha, to by wyzdrowiał?"
– Już wiem! – zawołał młody Kalina. - Też to oglądałem, ale to nie było o miłości! Facet chla wódę przez cały film i to kolorową aż mu bańki idą nosem, a w przerwach gra w ruletkę, a na dodatek kręci się koło niego jakaś kurwa i jeszcze mu zabrania pić!
– Od razu mów, że to komedia! – zaśmiał się były kościelny.
– Też bym chlał przez cały film, bo strasznie nudzę się w kinie – westchnął gajowy.
– Najgorsze są występne kobity! – mądrzył się były kościelny – Nie dość, że ci na flaszkę nie dołoży, to ci jeszcze liczy każdą szklankę!
– Ona ratowała go od śmierci! – krzyknął rozpaczliwie Antek.
"Oho – pomyślał Nowejko odbezpieczając fuzję – jednak mu wypalę przy uchu."
– Zabraniając mu pić? – zdziwił się sołtys.
– Tak – odparł stanowczo Antek – z prawdziwej miłości.
Gajowy zastanawiał się, które ucho będzie odpowiedniejsze: lewe, prawe, a może środkowe?
– Jakby mnie Jadzia zabroniła pić z miłości do mnie – ironizował sołtys – to bym zakończył takie kochanie w try miga. Ty Antoś takich filmów o miłości lepiej nie oglądaj.
– Właśnie – poparł sołtysa były kościelny – lepiej oglądaj seriale*.

---
* Leszek Sokołowski, "O fortunie, która kołem się toczy", w: tegoż, "Wyjęci spod prawa", wyd. Międzyrzeckie Stowarzyszenie Teatralne, 2007, s. 26-27.