„Do istotnych zalet pracy zaliczam jej logiczną i uzasadnioną konstrukcję, umożliwiającą czytelnikowi wniknięcie w niełatwą problematykę doktryny i wierzeń religijnych katarów włoskich. Tytułowe zjawisko zostało przedstawione kompetentnie, w sposób świadczący o szczegółowym poznaniu licznych źródeł i oczytaniu Autora w bardzo bogatej wielojęzycznej literaturze przedmiotu. Przekonująco został ukazany dualizm katarski jako fundamentalny wątek religijny i ideowy omawianego nurtu religijnego. […] »Kataryzm włoski« jest poważną, rzetelnie udokumentowaną monografią naukową. Mamy przy tym do czynienia z pracą interesującą, poruszającą niełatwą problematykę w sposób jasny i dostępny dla czytelnika o zainteresowaniach historycznych i religioznawczych”.

Z recenzji prof. dra hab. Stanisława Byliny


„Opracowań na temat kataryzmu jest niemało, w tym wiele powstało niedawno. Istnieje jednak wyraźna dysproporcja – o włoskim kataryzmie pisano zdecydowanie rzadziej niż o kataryzmie francuskim. Ważne pytania o genezę kataryzmu włoskiego są nadal przedmiotem kontrowersji, a zróżnicowanie od strony przekonań poszczególnych Kościołów katarskich nie doczekało się dotąd odpowiedniej analizy. Autor, świadom tych wyzwań, podjął się niełatwego zadania historyczno-religioznawczej analizy kataryzmu włoskiego. […] Sensowny układ pracy, jasność formułowanych myśli, logiczne wywody, a nade wszystko ważne ustalenia udokumentowane źródłowo pozwalają sformułować stwierdzenie, że publikacja stanowi istotne dopełnienie naszej wiedzy na ten jakże ważny dla historii religii europejskiej temat”.

Z recenzji prof. dra hab. Jana Drabiny


Piotr Czarnecki – doktor nauk humanistycznych w zakresie historii (Uniwersytet Jagielloński), kierownik Pracowni Dokumentacji Wyznań Religijnych Współczesnej Polski oraz adiunkt w Instytucie Religioznawstwa UJ. Prowadzi badania nad nieortodoksyjnymi ruchami religijnymi w średniowieczu oraz nowymi ruchami religijnymi w Polsce. Autor książki „Średniowieczny lucyferianizm (XIII-XV wiek)” (Gdańsk 2006) oraz artykułów o tematyce historyczno-religioznawczej dotyczących zwłaszcza średniowiecznych doktryn dualistycznych.

[Nomos, 2013]