Przed lekturą byłem laikiem, znającym tylko Kandinsky'ego i Malewicza, lecz nierozumiejącym tej sztuki. Książka w przystępny sposób stopniowo wprowadza czytelnika w świat abstrakcji, potrzeby uwolnienia malarstwa od formy na podobieństwo muzyki, oddziałującej wprost na zmysły. Zaprezentowany jest bardzo szczegółowy przegląd technik abstrakcyjnych: od akwarel Kandinsky'ego, przez rosyjskich konstruktywistów, suprematyzm Malewicza, łuczyzm Łarionowa, neoplastycyzm Mondriana, abstrakcjonizm ekspresjonistyczny (de Koonig), amerykański dripping (Pollock), europejski taszyzm (Wolf, Mathieu), abstrakcję kaligraficzną (Tobey), minimal art, wreszcie polskie akcenty - jak Strzemiński ze swoim unizmem i powidokami oraz wiele innych, których teraz nie umiem sobie przypomnieć. Na usprawiedliwienie tego faktu napiszę tylko, że książkę przeczytałem ok. miesiąc temu i jak widać - wchłonięte idee są we mnie wciąż żywe.

Bardzo polecam - by w końcu wyrwać się z myślenia o abstrakcji jak o malarstwie nieudacznika, które "sam zrobiłbym lepiej", by w końcu zrozumieć, co i jakimi technikami artyści abstrakcyjni próbują wyrażać.

Oczywiście nie do uniknięcia jest szperanie w Internecie, by odszukać dzieła, na których reprodukcje w książce zabrakło miejsca, ale... tutaj treść zdecydowanie zwycięża nad formą.