Hans-Georg Gadamer (1900-2002) jest twórcą filozoficznej hermeneutyki. W "Prawdzie i metodzie" - swym opus magnum opublikowanym w 1960 r. - dokonał hermeneutycznego zwrotu filozofii współczesnej. Jego teoria rozumienia i interpretacji, ujęcie języka oraz dzieła sztuki, odnowienie filozofii praktycznej w kontekście istotowej dziejowości i dialogiczności ludzkiego bycia-w-świecie oddziałały w istotny sposób m.in. na takich myślicieli, jak J. Habermas, R. Korty, G. Vattimo czy J. Derrida.

Prezentowany tom - piórami takich autorów, jak A. Bronk, D. Di Cesare, R. Dottori, P. Dybel, F. Renaud, F. J. Wetz, R. Wiehl i in. - omawia wszystkie ważne aspekty hermeneutyki Gadamera:

• ujęcie prawdy, języka i rozumienia,
• stosunek do idei metody oraz do nauk pozytywnych,
• źródła fascynacji filozofią grecką,
• odniesienie do innych współczesnych prądów filozoficznych (fenomenologia, dekonstrukcja, teoria systemu i in.),
• filozofię praktyczną wraz z retoryką,
• teorię hermeneutycznego doświadczenia sztuki oraz historii.

[Wydawnictwo Fundacji Humaniora, 2004]