Jak sam tytuł wskazuje, tom opowiada o Hildzie, córce pomocnika kata. Początkiem zaś wszystkich wypadków było znalezienie kości ludzkich przez Andreasa, podczas orania polany pod nowe poletko. Okazało się, że są tam zakopane cztery kobiety, zupełnie nieznane w okolicy. Wskutek tego, że polana była niedaleko domu hycla, chłopi uznali, że to on jest winien ich śmierci. Hycel został dotkliwie pobity, a dwa dni później zamordowany. Hildę przyjęła do siebie rodzina Ludzi Lodu, mogła pomóc Kalebowi i Gabrielli w wychowaniu przygarniętych dzieci. Również sprawy sercowe układają się dość zaskakująco. Więcej niż jeden potomek Tengela znalazł w tym tomie swoją bratnią duszę.

Część ta jest dosyć przeciętna, nie mieści się ani wśród najlepszych, ani wśród najgorszych części cyklu. To nieobecność "dotkniętych" w rodzie czyni te odcinki lekko mdławymi, choć autorka starała się urozmaicić akcję.