Gregor von Rezzori urodził się w r. 1914 w Czerniowcach na Bukowinie, która była za jego młodości we władaniu Austro-Węgier i Rumunii. Zmarł w r. 1998 w swoim domu w Toskanii, gdzie spędził ostatnie lata życia. Był synem wysokiego urzędnika monarchii austro-węgierskiej, studiował w Wiedniu, mieszkał potem w Bukareszcie, Hamburgu, Berlinie, wreszcie we Włoszech, ale zawsze czuł się silnie związany z krajem swego pochodzenia, magicznym Maghrebinem, jak go sam nazywał.

„Gronostaj z Czernopola”, pierwsza książka autora wydana w Polsce, to błyskotliwa, porywająca epickim rozmachem powieść o upadku habsburskiego imperium i rozkładzie wielonarodowej wspólnoty. Głównym motywem utworu jest mit Don Kichota wpisany w historię Mikołaja Tildy, majora huzarów, usiłującego desperacko bronić anachronicznych już w powojennych latach dwudziestych zasad honoru. W roku 1959 Gregor von Rezzori otrzymał za to dzieło nagrodę literacką miasta Berlina im. Theodora Fontane.


„Jak już wspomniałem, wkrótce poznaliśmy nazwisko naszego huzara; otóż nazywał się Mikołaj Tildy i był oficerem w jednym z pułków kawalerii, które po wkroczeniu do naszej ojczyzny zajęły dawne, niegdyś austriackie koszary za parkiem ludowym. W zachwyt wprawiła nas wiadomość, że zamieszkał w naszym niedalekim sąsiedztwie. Od czasu do czasu widywaliśmy jego ordynansa, jak prowadził konia w kierunku koszar. Z kobietą w saniach mieliśmy się zetknąć znacznie później, i to w żenujących okolicznościach...”

[Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, 2003]