Dorota Terakowska (1938-2004) – autorka bestsellerowych książek: „Córka Czarownic”, „Samotność Bogów”, „Tam, gdzie spadają anioły”, „W Krainie Kota”, „Poczwarka”, „Ono”, „Lustro pana Grymsa”, „Władca Lewawu”, zaczytywanych przez kolejne pokolenia czytelników. Zdobywczyni wielu prestiżowych nagród i wyróżnień.


„Sklep pana Grymsa wydał się Agacie zaczątkiem czegoś niezwykłego. Jeszcze nie wiedziała, co by to mogło być, ale czuła, że nie jest to zwyczajny sklep.
Zaczęła powoli spacerować od lustra do lustra, gładząc ręką złote winogrona, zwisające filuternie nad jednym z nich, to znowu dotykając dwóch potężnych lwów, podtrzymujących owal innego. Luster było tak dużo, że szła wśród ścian mrocznego salonu, niemal ich nie rozróżniając, zamyślona i pełna przyjemnego niepokoju.

Nagły ruch na jednej z błyszczących powierzchni zwrócił jej uwagę. W kolejnym lustrze ujrzała własną twarz w aureoli rozwianych, fruwających włosów. Podniosła ręce do góry, ale poczuła, że jej rude włosy spokojnie spływają ku szyi. Jednak Agata w lustrze  n i e  p o d n i o s ł a  rąk, a jej twarz nadal osłaniały rozwiane, jakby poruszające się na silnym wietrze włosy. Za chwilę obraz znikł. W lustrze najzwyczajniej odbijał się mroczny salon z meblami, ale… ale tym razem nie było w nim Agaty, choć stała nadal w tym samym miejscu!

– Ciekawe… – szepnęła do siebie i stała nieruchomo jeszcze parę minut, jakby na coś czekając. I rzeczywiście: za moment w lustrze, najnormalniej w świecie, ukazało się jej prawdziwe odbicie.
– Ono pokazuje nie to, co jest, ale to, co chce pokazać – szepnęła z nutką zadowolenia. – To nie jest zwyczajne, ot takie, lustro…”

(fragment powieści)


Jedna z najcieplej przyjętych polskich powieści fantasy dla dzieci i młodzieży
Nagrodzona „Małym Dongiem” polskiej sekcji IBBY za rok 1995 przyznawanym przez jury dziecięce najlepszej książce roku
Bestseller roku 1995 w konkursie fundacji „Świat Dziecka”


Agata była trochę inna niż większość dzieci. Nie mówiła zbyt wiele, miała za to dar widzenia rzeczy nieuchwytnych dla pozostałych. Nie każdy dostrzega zatrzymany na ścianie kamienicy cień człowieka, który przeszedł tamtędy parę minut temu. Nie każdy słyszy w słuchawce telefonu echa dawno przebrzmiałych rozmów. Nie wszyscy potrafią zauważyć w lustrze coś więcej poza własnym odbiciem. Nawet wtedy, gdy lustro, zamiast wiernie odzwierciedlać rzeczywistość, świadomie zwodzi, a wreszcie połyka istoty ze świata, któremu powinno służyć…

Książka porywa czytelników zajmującą akcją oraz bardzo pomysłowym, nasyconym kolorami światem, ale także w piękny, wyczuwalny dla każdego sposób zwraca uwagę na to, co w naszym życiu najważniejsze.

Bo takie jest lustro pana Grymsa: skrywa ono świat, który może wydać się wspaniały, a jednak czegoś w nim brakuje…
Czy Agata zrozumie, co to takiego i zdąży ocalić zamieszkujące go istoty?
Czy zobaczy jeszcze tych, których kocha?

[Wydawnictwo Literackie, 2016]