Prawdziwym tematem tej książki jest Europa, a właściwie powszechne wśród jej mieszkańców przekonanie, że cesarskie Chiny to kraj, w którym bez opamiętania stosowano krwawe i okrutne tortury. Autorzy, opierając się zarówno na źródłach chińskich, jak i europejskich, omawiają proces powstawania tej błędnej opinii i starają się udowodnić, że cesarskie Chiny nie były państwem bezsensownego barbarzyńskiego chaosu, a Europa z kolei nie może się uważać za świętą, jeśli chodzi o okrucieństwo. Ponadto autorzy skupili się na wojnie jako elemencie kultury historycznej: opisali, jak pamięć o wojnie trwała, ulegała przemianom i była wykorzystywana w różnych kontekstach i w różnych epokach. Napisana jest w sposób łatwy i przystępny, zawiera liczne zdjęcia, mapy, szkice.

[Bellona, 2010]