Natalie Zemon Davis wydobywa z mroków historii trzy indywidualne życiorysy. Jak większość żyjących w XVII wieku kobiet, Glikl bas Judah Leib, Marie de l'Incarnation i Maria Sibylla Merian – wszystkie równie wybitne, ale przy tym zupełnie inne – nie były królowymi czy szlachciankami. Żyły "na marginesach" siedemnastowiecznej Europy, Ameryki Północnej i Południowej. Ale te wyjątkowe kobiety – Żydówka parająca się handlem i matka dwanaściorga dzieci, katolicka mistyczka i protestancka artystka – zostawiły po sobie wspomnienia i pisma, będące punktem wyjścia do trzech fascynujących opowieści.


"Ten stylowo ukazany siedemnasto- i osiemnastowieczny biograficzny tryptyk jest kolejną próbą pokazania tego, jak zwykłe jednostki we wczesnonowożytnej Europie kształtowały swoją tożsamość, a nawet osiągnęły coś znacznie więcej".

Arthur Quinn, "New York Times Book Review"


"Praca Davis wykracza poza modne intelektualne trendy, by dotrzeć do szerszego odbiorcy... To rodzaj książki, która po przeczytaniu pozostaje w umyśle czytelnika. Po pewnym czasie uświadamiamy sobie, że to, co Natalie Zemon Davis w niej osiągnęła, to nowy sposób postrzegania relacji między Starym i Nowym Światem, kobietami i mężczyznami, matkami i dziećmi; a także szerokie otwarcie nowych pól badań dla historyków".

Lyndal Roper, "Times Literary Supplement"

[PWN, 2012]