Tym, co częściowo czyni tę książkę szczególną, jest fakt, że moja choroba jest szczególna. Pierwotnie została rozpoznana jako ostra białaczka szpikowa, w skrócie OBS, która przeciętnie pozwala przeżyć rok lub trochę więcej. Jednakże, dzięki Bogu, uparcie odmawiała zachowywania się jak ostra białaczka. (...) Istnieje jeszcze jedna przyczyna, że książka ta jest szczególna. Cała została napisana przeze mnie, lecz napisana przez rozmaitych "mnie". (...)

Jest to, krótko mówiąc, książka mieszana. Ale prowadziłem mieszane życie, i żadne doświadczenie z tego życia - nawet kiedy amerykański pułkownik o mało nie kazał mnie rozstrzelać jako niemieckiego szpiega, gdy zeskoczyłem na spadochronie za frontem we Francji - nie było bardziej mieszane niż to szczególne bytowanie między piekłem, niebem a czyśćcem, które przypadło mi w udziale, odkąd po raz pierwszy rozpoznano u mnie ostrą białaczkę. W pewnym sensie żadne doświadczenie nie było bardziej interesujące niż życie w okresowej intymności z panem, którego W.C. Fields nazywał "człowiekiem w białej nocnej koszuli", a którego ja nazywałem w myśli Wujem Tanatosem, czasem zaś, kiedy byłem bardzo chory, kochanym, starym Wujem Tanatosem.

Śmierć jest bądź co bądź jedynym powszechnym doświadczeniem z wyjątkiem narodzin, i choć rozsądny człowiek ma nadzieję odwlec ją możliwie jak najdłużej, stanowi, nawet w przewidywaniu, interesujące doznanie*.


---
* Stewart Alsop: "Odroczenie egzekucji", tł. Bronisław Zieliński, wyd. Czytelnik, 1982.