Teksty i komentarze

Witaj Maxim! Widzę, że czuwasz. Czatujesz na niebacznych forumowiczów, którzy ośmielą się zdradzić z pozytywnymi odczuciami wobec nienawistnego Ci "Pana Tadeusza". ;) Znasz moje zdanie na jego temat, a ja znam Twoje. Ale nie o ten utwór tu chodzi. Nigdy nie zgodzę się ze stwierdzeniem, że cokolwiek trzeba BEZWZGLĘDNIE UWIELBIAĆ. Przecież sam wielokrotnie twierdziłeś, że każdy ma prawo do własnego zdania. A teraz rzucasz tutaj taki...

ja wiem, że lektury szkolne to znienawidzony gatunek ale nie zdarzam się z tobą. wiem, że wrócę do tej książki jak tylko zrozumiem: czy jesteśmy tacy, jakimi się widzimy, czy tacy, jakimi postrzegają nas inni...? Ty potrafisz sobie odpowiedzieć na to pytanie? :) p.s. zakładka "najgorsze książki" jest naprawdę zabawna, zwłaszcza z pewnej perspektywy:) pozdrawiam;)

Wnuk Wędrowycza, ma na imię Maciuś! To chyba przejęzyczenie, spowodowane Pana fascynacją dziadkiem Jakubem, które podzielam /a jakże!/ w pełni! Nie wiem, czy Maciuś będzie w stanie przebić dziadka... Pożyjemy, zobaczymy. Pozdrawiam.

Sięgnęłam po tę książkę we wczesnym wieku dojrzewania i wywarła ona na mnie ogromne wrażenie. Niby nieskomplikowana w swej fabule, a zapadła mi w pamięć najbardziej ze wszystkich książek Siesickiej. Chyba nawet nie zdawałam sobie sprawy, że książka wywarła wpływ na moją kształtującą się wtedy tożsamość. Jeśli w dzieciństwie wyrastałyście na baśniach (nie cartoonach) i na ich podstawie budowałyście system wartości, to wiecie, o czym mówię.

Mnie Cortazar zafascynował. Klimatem, bohaterami i tą na pozór chaotyczną konstrukcją, wymagającą skakania pomiędzy rozdziałami, która okazuje się mieć swój sens. Lektura była wielką przygodą w odkrywanie znaczeń.

[fragment słowa wstępnego] Fryderyk Nietzche (1844-1900) to najbardziej kontrowersyjna postać w filozofii nowożytnej. Jedni potępiają go jako immortalistę, drudzy sławią jego krytykę chrześcijańskiej moralności. Dla jednych jest skrajnym indywidualistą, dla drugich inicjatorem refleksji nad kulturą. [...] Książka ta jest zamierzona jako głos dyskusji nad teoretyczną wartością dorobku Nietzschego. Będzie to jeszcze jedna próba sproblematyzo...

Przeczytałam 40 stron "Gry... " i jeszcze nie wiem czy książka mnie "wciągnie", ale czuję, że to coś w niej jest. Coś co nie pozwala przejść obok obojętnie. A dla tych, którzy tego czegoś nie czują mam jedną radę, którą z powodzeniem stosuję. Nie próbować zrozumieć co też autor miał na myśli, co chciał przez to czy tamto powiedzieć. Obserwować siebie podczas czytania, swoje reakcje. Uważam, że dyskomfort, jaki odczuwamy czyta...

Seria "Myśli i ludzie" poświęcona jest omówieniu działalności i poglądów filozofów, pedagogów i socjologów. Każdy tomik zawiera krótką monografię jednej postaci lub kierunku i wybór najbardziej reprezentatywnych dla danego myśliciela lub szkoły pism. [Wiedza Powszechna, Warszawa 1983]

Dialogi, których tematem jest możliwość stworzenia państwa idealnego - ustroju, w którym zapanowałby klasyczny model równowagi, prawdy i sprawiedliwości. [Wydawnictwo Alfa, 1999]

To bardzo wzruszająca opowieść. Główna bohaterka - Ella - jest zaklęta, rzucono na nią urok, aby zawsze była posłuszna. Jednak potencjalny dar okazuje się przekleństwem. Dziewczynie jest bardzo trudno. Gdy się czyta tę książkę zaczyna się zastanawiać nad sensem i prozą życia. Polecam tę książkę wszystkim, którzy lubią ciekawe, a zarazem nieco zawiłe treści.

Każdy, kto sięgnął po tę książkę spodziewając się wartkiej akcji, szalonych pościgów, może poczuć się rozczarowany. W "Ostatniej bitwie templariusza" wątek kryminalny jest tylko punktem wyjścia do rozważań o głęboko etycznym wymiarze, które, moim zdaniem, są w stanie poruszyć każdego człowieka. W miarę zagłębiania się w lekturę, rozwiązanie zagadki przestaje być ważne. Ważniejsi są bohaterowie powieści, którzy muszą rozliczyć się z własnymi de...

naprawde warto przeczytac!!!!

Jak tak czytam Twoje recenzje norweskich autorów (nie tylko!), to marzy mi się taka sytauacja. Wszyscy wprowadzają na stronę książki język oryginalny i można sobie wybrać ksiązkę nie tylko wg gatunku, ale też wg języka. Spytałaś mnie kiedyś, jakie książki 'norweskie' przeczytałam... ciągle staram się coś czytać, a tę też sobie chowam do schowka. Takie inne spojrzenie na dramat tych ludzi może być ciekawe. Dałaś piątkę, jest i szóstka... przeczyta...

6/6 Piątego tomu cyklu „Mroczna Wieża” oczekiwałem z niecierpliwością, ale i pewną dozą niepewności. Czwarty tom, „Czarnoksiężnik i kryształ”, bardzo mi się podobał i został oceniony przeze mnie na piątkę. Jednak do tej pory – podczas czytania „Mrocznej Wieży” – King zdążył przyzwyczaić mnie do pewnej reguły: po słabszym odcinku następuje lepszy, po lepszym słabszy (co nie znaczy, że zły). Myślałem, że i z piątym tomem może być podobnie. Na sz...

Zgadzam się. Jedna z najlepszych książek MacLeana. A zdecydownie najlepsza wśród tych z nurtu kryminalnego. Niesamowita atmosfera sprawia, iż chce się do niej wrócić po latach, co jak na kryminał nie zdaża się często (przynajmniej mi). Kto nie zna MacLeana, lub zna go jedynie z seri o Navaronie, gorąco polecam!

Bohaterką książki jest Zuzia. Ma dwóch nieznośnych braci i mnóstwo klopotów. Jej rodzice się rozwiedli, a Zuzia uważa, że ma talent do śpiewania. Dopiero z czasem okazuje się, że w jej życiu pojawia się niesamowity chłopak i wszystko zaczyna się układać, nawet jej bracia zaczynają być bardziej rozsądni, a w klasie ma mnóstwo fajnych koleżanek. POLECAM!!! Dla każdego!

Fakt! Książka łatwa, lekka i przyjemna. Czekałam na coś więcej

Krótkie wprowadzenie: W 1964 roku odbyła się premiera filmu powstałego w koprodukcji: Francja, Włochy, Niemiecka Republika Federalna - "Markiza Angelika". W założeniu twórców miał to być romans historyczny. Romans to był, ale z historią miał tyle wspólnego, że od czasu do czasu pojawiał się król Ludwik XIV. Rok później na ekrany weszła "Piękna Angelika" i kolejno (co rok!) "Angelika i król", "Angelika wśród piratów" i ostatnie "dzieło" z seri...

Książka jest oparta na powieści "Chwileczkę, Walerio" - lekkiej, łatwej i przyjemnej, która opowiada o Walerii. Powieść "Wróć, Aleksandrze" zdaje się być jej kontynuacją.

Może... Ale na to trzeba dużo czasu, a ja go nie mam. Może jak mnie wywalą z pracy za nadużywanie służbowego komputera i nternetu do celów prywatnych? Ale nie ma gwarancji, że byłoby to rzeczywiście interesujące i dobre. Poza tym już nie bardzo jestem rozwojowy. Natomiast przed Tobą długie życie, popróbuj sama. W każdym razie dziękuję za zainteresowanie i wiarę w moją nieskromną osobę.

George Orwell urodził się w Indiach jako syn angielskiego urzędnika. "Birmańskie dni" powstały na podstawie tego, co tam zobaczył. Książka traktuje o Anglikach, kolonizatorach Indii i Hindusach, którym ci oświeceni Europejczycy niosą najnowsze zdobycze cywilizacji. Oczywiście wszystko wygląda jak najgorzej. Anglicy sprawili, że Hindusi nienawidzą siebie i ich. Orwell opisuje intrygi knute przez jednych i drugich. Pisze o nudzących się Anglikac...

Niestety, poza tym jednym Witczaka, nic innego nie znam. Pozdrowienia.

Nie czytałam jeszcze tej książki, ale wkrótce nie będę miała wyjścia, bo mam z niej pisać pracę proseminaryjną pt.: Miasto w "Trybach" Magdaleny Tulli. Mam nadzieję, że jakoś sobie poradzę... Recenzja nastroiła mnie pozytywnie...

Czy w ogóle da się coś sensownego napisać o książce, która ma ponad czterdzieści lat, a na okładce napisane „Kultowa książka, która przełamała getto science fiction”, i w dodatku to oklepane stwierdzenie w tym przypadku jest całkowicie prawdziwe? „Obcy w obcym kraju” wydany został w roku 1961, rok później otrzymał jedną z najbardziej znaczących nagród fantastycznych – Hugo. Był jedną z pierwszych powieści bezsprzecznie należących do pogardzan...

Książka przekazuje bardzo wiele wiedzy na temat nieznanego nam świata bezprawia. Kobiety Palestyny nie posiadające żadnych praw, traktowane jak zwierzęta - oto treść tej książki. Bohaterką jest Souad, która przez całe dzieciństwo była poniżana przez ojca. Książka znakomicie obrazuje życie kobiet w Cisjordanii. Gdy Souad zakochuje się w sąsiedzie i jest w ciąży, rodzina musi dokonać zbrodni honorowej. Dziewczyna zostaje podpalona, cierpienie ciała...

Rzeczywiście trochę krótka!

Sława tej książki została przyćmiona przez "Rok 1984" i "Folwark zwierzęcy", ale niesłusznie. W "Braku tchu" nie ma polityki, lewicowych poglądów - nic a nic. Jest za to wiele innych cennych i dowcipnych uwag. Spotkamy się tu np. z pochwałą ludzi grubych, którzy wg Orwella mają najlepiej ze wszystkich, ponieważ nie są traktowani poważnie, często jak maskotki towarzystwa. Orwell przez kilkadziesiąt stron opisuje wyprawę na ryby, ale naprawdę zajmu...

Masz racje, świetna ksiażka, wielopłaszczyznowa, wielowątkowa... oczywiście Tołstoj nie omieszkał poruszyć problemu wsi, ale to dla Lwa niemal znak firmowy :) Szóstkowa pozycja.

Realistyczna, barwna, dosadna, chwilami nawet brutalna powieść o losach Doroty Hare, córki prowincjonalnego, anglikańskiego pastora, wydana (w 1935 roku) pod nikomu nie znanym nazwiskiem George'a Orwella, była - jak się miało okazać - kryptoautobiografią Erica Arthura Blaira, urodzonego w Indiach (1903 r.) syna brytyjskiego celnika, skazanego na wegetację lub protekcję. Protekcją się brzydził. Jakimś cudem ukończył ekskluzywną szkołę w Eton, ale ...

Powieść z 1937 r.; rzecz dzieje się w Anglii, a bohater - gruby komiwojażer George Bowling, po nieoczekiwanym wygraniu na wyścigach pokaźnej kwoty, postanawia wyruszyć w sentymentalną podróż do Dolnego Binfield, miasteczka swojego dzieciństwa. Niestety, krajobraz miasteczka się zmienił i zamiast sielskiej brytyjskiej prowincji zastaje na miejscu ponurą rzeczywistość zbliżającej się wojny i totalitaryzmu. [Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2004]