Teksty i komentarze

"Autorka stara się nie opowiadać po żadnej ze stron, ukazuje racje wszystkich bohaterów, nawet tych najpotworniejszych, osąd zostawiając czytelnikowi." Jeżeli to prawda, to Twoja recenzja plasuje się zdecydowanie po stronie proaborcyjnej. Ciekawe czy pojawią się jakieś opinie z drugiej strony. Ja po Twojej recenzji widzę, że jest to książka ukazująca jak niezwykle patologicznym jest społeczeństwo amerykańskie, w kolejnym, tym razem aborcyjnym k...

"Ale z drugiej strony, jak mawiał jeden z moich ulubionych bohaterów literacko-filmowych, Tewje Mleczarz, te lektury trudne zostawiają jednak po sobie więcej, niż takie całkiem łatwe." - o tak, zdecydowanie się zgadzam. Tewje, choć był prostym mleczarzem, posiadał niezwykłą mądrość życiową. Piszesz o szkole, że wtedy nikt nie widział w tym nic złego, w tej przysłowiowej linijce. To prawda. Myślę, że było to zdecydowanie lepsze niż dzisiejsza cor...

To recenzja dla tych co uważają, że kobieta jest podmiotem, a nie przedmiotem, i ma prawo wyboru, prawo decyzji ... i nie będzie za nią decydował nawiedzony religijny ciemniak prowadzący swoją idiotyczną krucjatę ... Bardzo ciekawa recenzja ... książkę dopisałem do mojej "krótkiej" listy ... będzie to dla mnie dopiero druga pozycja tej autorki, po Blondynka.

Rzeczywiście coś dziwnego się dzieje, bo na stronie książki jest już jako wydana, a na stronie recenzji książka jeszcze jest w zapowiedzi :o

Co do schowka to przecież spokojnie można tak w każdej chwili!:) Przed wydaniem jak najbardziej też.

Wszystkie powieści Oates Joyce Carol (pseud. Smith Rosamond) czytałam dotąd w tłumaczeniu Katarzyny Karłowskiej. Bardzo cenię autorkę.

Możesz schowkować, już jest w księgarniach. Trudna jest, niezaprzeczenie. Ale z drugiej strony, jak mawiał jeden z moich ulubionych bohaterów literacko-filmowych, Tewje Mleczarz, te lektury trudne zostawiają jednak po sobie więcej, niż takie całkiem łatwe. Że pojęcie dobra i zła jest cokolwiek relatywne, to prawda - bo przecież przemoc fizyczna jako metoda wychowawcza była usankcjonowana wiekową tradycją i jeszcze w czasach mojego dzieciństwa n...

Już miałem schowkować, a to dopiero zapowiedź. Muszę poczekać w takim razie. Po Twojej recenzji zdecydowanie chcę ją przeczytać, mimo, że zapowiada się bardzo trudna emocjonalnie. Natomiast co do zła na tym świecie, ono jest, ze smutkiem to konstatuję; ma się dobrze, nawet w naszych czasach. Ale jest też druga strona, ono zawsze wychodzi na jaw, prędzej lub później. I to napawa mnie wciąż optymizmem. Z drugiej jednak strony (ponownie nie obyło si...

Kiedy byłem małym chłopcem zakompleksieni chłoporobotnicy (oraz inne osoby o podobnym poziomie intelektualnym) uważali, że nie wypada w towarzystwie, to jest poza wiejską karczmą i własnym gumnem, wypowiadać się byle jak, prosto i zwyczajnie, więc kopiowali wzorce z gazet i telewizji. Efektem tego było „spożyłem ½ litra alkoholu” (zamiast „wypiłem pół litra”), „udałem się” (zamiast „poszedłem”), „wyraziłem życzenie, by sąsiad…” (zamiast „kazałem ...

W sensie, że recenzja, własnej roboty tekst zachęcający niektórych do przeczytania go i też książki. / Świetny tekst. Niestety, tłumaczka raczej popisała się tu swoją ignorancją. Widać z niego fragmentu jej pomylenie pojęć i zaślepienie.

O tym, że dziewiętnastowieczne sierocińce nie były miejscami przyjaznymi dziecku – dziecku już i tak przez los poszkodowanemu, bo przecież musiało stracić rodziców, by się tam znaleźć – nie trzeba przekonywać nikogo, kto czytał „Olivera Twista”, a choćby i „Anię z Zielonego Wzgórza”, w której pada zaledwie kilka słów tytułowej bohaterki na temat wspomnianej placówki, ale jakże wymownych! Jednak w połowie następnego stulecia sytuacja społeczna i ś...

W sensie przestroga dla nich przed czytaniem wielopoziomowej agitki?

To recenzja dla rozsądnych ludzi.

To recenzja dla Komsomolskajej Prawdy czy dla Bezbożnika przy Pracy?

August Voorhees pracuje w klinice ginekologicznej. Z każdym dniem zajęcie to staje się coraz bardziej niebezpieczne, jednak nie zamierza zrezygnować, bo wtedy mieszkanki Ohio musiałyby jeździć aż 160 km po środki antykoncepcyjne, a na aborcję jeszcze dalej. Lekarz lituje się nad tymi kobietami, zmuszanie ich do rodzenia niechcianych dzieci uważa za barbarzyństwo. Poza tym myśli, że zwolennicy ruchu pro-life nic mu nie zrobią, ot, postoją pod klin...

1. Kwiat paproci 2. Korona śniegu i krwi 3. Niewidzialna korona

Elżbieta Gwizdak, studentka czwartego roku medycyny, spędza wakacje w Kęcinie, nadmorskiej wsi pozbawionej wszelkich wygód; w Uboczy, bardziej cywilizowanej osadzie położonej kilka kilometrów dalej, zatrzymała się jej kuzynka, Joanna. Pewnego dnia Elżbietę odwiedza student Stanisław Goliński, znajomy Joanny i mówi, że dziewczyna wczoraj utonęła; Elżbiecie wydaje się to podejrzane, gdyż morze było spokojne, a jej kuzynka była doskonałą pływaczką. ...

Siedmioro konkursowiczów dzielnie łagodzi literackie zatargi, a ja gorąco zachęcam wahających się lub cierpliwie gromadzących odpowiedzi (są i tacy, a jakże): śmiało wkraczajcie między kłócące się strony, póki czas:)

1. Wieczny Grunwald: Powieść zza końca czasów 2. Korona śniegu i krwi 3. 1Q84: Tom 1

Niezły pasztet na via Merulana

1,,Lód" Dukaj Jacek 2. ,,Jak zawsze" Miłoszewski Zygmunt 3. ,,Metro 2033" Glukhovsky Dmitry

To był tak dobry temat, że nie mogłem się zdecydować, co wybrać do konkursu :-)

W Światowym Dniu Książki ogłoszono nominacje do Nagrody Literackiej Warszawy. Jury wskazało 15 najlepszych książek minionego roku w pięciu kategoriach. Laureatów poznamy w czerwcu. Do 17. edycji Nagrody Literackiej Warszawy zgłoszonych zostało aż 755 książek: 293 powieści, 212 tomów poezji, 149 książek dla dzieci, 37 komiksów i powieści graficznych oraz 75 książek o tematyce warszawskiej. W tej ostatniej katego...

"Za zasłoną milczenia" Żanety Pawlik to opowieść o życiu, wolności i odpowiedzialności, której głównymi bohaterkami są Klara i Dorota. Autorka wnikliwie analizuje psychologiczne i emocjonalne aspekty ich życia, tworząc historię pełną złożoności i głębi. Klara Sosnowska po dziesięciu latach posługi u anastazjanek podjęła radykalne kroki, przestała oszukiwać samą siebie i opuściła zakon. Do podjęcia tej niełatwej decyzji przyczyniła się tragicz...

I ja też.

Tak, to są trzy historie, jednak "zszyte" ze sobą tak umiejętnie, że tych szwów niemal nie dostrzegamy. „Rozmowę w 'Katedrze'” oceniłem wyżej niż „Kształt ruin”, ale być może wzięło się to stąd, że powieść Llosy czytałem 45 lat wcześniej, gdy była objawieniem dla takiego niedoświadczonego czytelnika jak ówczesny ja.

1. Wieczny Grunwald: Powieść zza końca czasów 2. Związek żydowskich policjantów 3. Lód

Jak ktoś opisuje Lovecrafta jako: "wyrósł na prymitywnego rasistę, ksenofoba i snoba." to cała biografia nie ma sensu. To raz: obrzydliwy anachronizm moralny (wiem, że współcześnie abstrakcyjny termin ale ocenianie moralności osób żyjących w innych realiach przez moralność współczesną jest błędem logicznym), dwa: ocena, której w biografii być nie powinno a jedynie obiektywne przedstawienie informacji. Ocena to już rola czytelnika.

Już zaschowkowałam w bibliotece, dzięki za polecankę, bo zupełnie ten tytuł przeoczyłam!

1. Człowiek z Wysokiego Zamku 2. Związek żydowskich policjantów 3. Oni