Książka: Pan Tadeusz

Epopeja narodowa Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz” powstała w latach 1832-1834 w Paryżu w epoce romantyzmu. Utwór ten został wydany po raz pierwszy przez Aleksandra Jełowickiego w Paryżu. Opowiada o życiu polskiej szlachty pod zaborem rosyjskim i o przybyciu wojska napoleońskiego na Litwę. Głównymi bohaterami są szlachcice: Tadeusz Soplica, Jacek Soplica, Sędzia, Hrabia i Wojski Hreczecha oraz Zosia i Telimena. Akcja toczy się w latach 1811-1812 w Soplicowie, w jego okolicy i w Dobrzynie. Głów...

Wśród litewskich pól i lasów stał dworek, którego bramy były zawsze otwarte w oczekiwaniu gości i podróżnych. Żyli w nim ostatni ze znających jeszcze odchodzące w niepamięć słowa – honor i tradycja. Wstawali wraz ze słońcem, by polować w nieprzebytych puszczach. Wracali na poranną kawę, którą przygotowywała kawiarka – specjalnie w tym celu wykształcona. Potem był spacer po polanach i wzgórzach albo grzybobranie. Rozmowy, żarty i flirty. Później wieczerza, do której za stołem siadano według stars...

Trudno dziś zachęcić do przeczytania dzieła określanego mianem epopei narodowej. Zbyt wiele skojarzeń z górnolotnością, patosem, brakiem aktualności. Jest jednak w tej opowieści o Soplicowie, rodowych niesnaskach i ich pozytywnym zakończeniu, w tej historii miłosnych uniesień Tadeusza i Telimeny jakiś trudny do uchwycenia, ale obecny od pierwszej do ostatniej frazy smak, urok i nade wszystko elegancja pisania o świecie, który przecież już dla Mickiewicza był wspomnieniem. Do dziś jednak ożywa w ...

Słyszymy tytuł: "Pan Tadeusz" i w większości z nas z miejsca wzbudza to odrazę. Nie we mnie. Jest to klejnot wśród wszystkich książek autorów naszej narodowości. Nie chodzi mi o to, że całe dwanaście ksiąg Mickiewicz napisał wierszem, wcale nie. On to napisał wierszem Z SENSEM. Czytając to dzieło wiemy o co chodzi, kto jest kim i nawet w jakich czasach się to działo. Np. postać księdza Robaka. Zarysowana wyraźnie, znamy jego charakter, przeszłość i temperament. W naszych czasach trwa jakby "m...

Klasyka na ogół nie jest łatwa, przebrnięcie przez dwananście ksiąg wierszem może sprawić problem. Pamietam, że po raz pierwszy przeczytałam "Pana Tadeusza" w piątej klasie, ot, dla szpanu. Niewiele wtedy z niego zrozumiałam. Kilka lat później sięgnęłam po epopeje znowu i zachwyciła mnie. Piekne opisy przyrody i naturalne postacie, ciekawa fabuła. Ten, kto naprawdę pozna bogactwo "Pana Tadeusza" może uważać się za szczęściarza. Bo czyż nie pięknie brzmi: "Na zachód obłok na kształt rąbkowyc...

„Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie” jest polską epopeją narodową należącą do kanonu literatury polskiej i światowej. Dzieło wydano po raz pierwszy w Paryżu w 1834 roku. Zostało napisane w formie poematu epickiego i zawiera elementy innych gatunków literackich jak gawędę szlachecką, sielankę, baśń, satyrę czy powieść.

Akcja epopei rozgrywa się w czasach wojen napoleońskich w kręgach polskiego ziemiaństwa na terenach Litwy. Młody Tadeusz przyjeżdża ze szkół w Wilnie na wakacje do rodzinnego majątku Soplicowo. Zastaje tam wielu gości, którzy zjechali się, aby uczestniczyć w procesie o stary zamek należący niegdyś do magnata Stolnika Horeszki. Spośród wielu wątków pojawiających się w dwunastu księgach „Pana Tadeusza”, można wyodrębnić cztery główne. Poza sporem o zamek Horeszków, są nimi: historia miłości Tadeusza do Zosi, nieprzemijająca pamięć o zabójstwie Stolnika z rodu Horeszków i wątek niepodległościowy.

„Pan Tadeusz” znajduje się od pokoleń na polskiej liście lektur szkolnych. Aktualnie fragmenty lub cała epopeja są lekturą w klasach V–VIII szkoły podstawowej, a także w szkole średniej.


Adam Mickiewicz (1798-1855) uznawany jest za najwybitniejszego polskiego poetę, wieszcza narodowego. Rok 1822, w którym ogłosił „Ballady i romanse” uważa się za początek polskiego romantyzmu. W kolejnych latach wydał „Poezje” (1823), „Sonety krymskie” (1826), powieści poetyckie „Grażyna” (1825) i „Konrad Wallenrod” (1828). W Dreźnie, dokąd trafia po powstaniu listopadowym, powstaje jeden z najznakomitszych utworów Mickiewicza - „Dziadów cz. III”. Po przeniesieniu się do Paryża Mickiewicz napisał „Księgi narodu i pielgrzymstwa polskiego” (1834) oraz epopeję „Pan Tadeusz” (1836) - swoje ostatnie wielkie dzieło. Już po śmierci poety ukazał się zbiór wierszy pisany po r. 1835, zawierający m.in. „Liryki lozańskie”.

[Siedmioróg, 2017]

„Jedna już tylko jest kraina taka, W której jest trochę szczęścia dla Polaka: Kraj lat dziecinnych! On zawsze zostanie Święty i czysty jak pierwsze kochanie, Nie zaburzony błędów przypomnieniem, Nie podkopany nadziei złudzeniem Ani zmieniony wypadków strumieniem. Gdziem rzadko płakał, a nigdy nie zgrzytał, Te kraje rad bym myślami powitał(…)” [Greg, 2019]

Książka napisana określonym językiem, bardzo dawno, więc zrozumiała jest pewna nieprzystępność masowa, a także utrudnienia w czytaniu przez rzesze; szczególnie młodych czytelników. Widać rękę nie tylko pisarza, ale i poety oraz publicysty politycznego. Książka mająca fabułę, akcję, parę pomysłów - może za mało? Rzecz przy tym bardzo romantyczna, zdradza charakter ducha pisarza i ówczesne nastroje społeczno-polityczne Polaków. Książka pięknie pokazująca charakter naszych rodaków. Historyczna; a ...

Uwaga - zdradzam kilka szczegółów z treści książki. Piękne przedstawienie życia szlachty polskiej z początku XIX wieku. Ci to głównie pili, jedli i się bawili. A tytułowy "Tadek" ma lat 17 i pomylił 14-letnią Zofię (blondynkę z loczkami) z Telimeną (kobietą ok. lat 40, o czarnych włosach), która opiekowała się Zosią. Hrabia i Soplica próbują sobie przywłaszczyć zamek, który i tak jest już ruiną. Szlachta szykuje się do wojny z Moskalami, ale nie wie, czy czekać na Francuzów i Napoleona,...