annvelwis - użytkownik BiblioNETki

Nie wiem, czego dokładnie spodziewałam się po lekturze tej autobiografii. Przyznam, miałam wątpliwości, czy jest to odpowiednia dla mnie lektura. Bo ja jestem straszną romantyczką, naprawdę wielką. Czesto przerywałam lekturę jakiejś książki jeśli poczułam obrzydzenie lub pogardę dla bohatera lub bohaterki. Po prostu nie mogłam się zmusić do tego, by czytać dalej takie książki. I chyba spodziewałam się, że "Call-girl" także przeczytam mniej wiecej do połowy i odłożę książkę na półkę. Tak się nie ...

Mniej więcej w połowie zaczęłam się troszkę nudzić. Z brawurowego opisywania reguł społecznych, samotności, koleżeństwa, humorystycznych wstawek autor przerzucił się na ckliwy sentymentalizm, a następnie na... pisanie przewodnika po Nowej Zelandii, ostatecznie kończy wysuwając wielką teorię spisku :/ Polecam pierwsze 10 rozdziałów. Resztę można odpuścić.

Claire ma już na karku pięćdziesiątkę, Jamie jest nieco młodszy - mimo długiej, dwudziestoletniej rozłąki nadal za sobą tęsknią i nie zapomnieli o sobie. Claire przy pomocy córki i młodego historyka odnajduje Jamiego w przeszłości i ponownie przechodzi przez kamienie. Wypadki przerzucają bohaterów przez ocean w pogoni za uprowadzonym siostrzeńcem Jamiego. "Podróżniczka" zachwyca mnogością wątków i wyrazistością bohaterów. Zgodność historyczna jest wielkim plusem książki, który nie obniża absolut...