Książka: Stary człowiek i morze

Kojarzycie wpis w „Dzienniku” Gombrowicza o „Potopie”? Ten, co to sprowadza Sienkiewicza do roli małego szulera literatury, który korkuje głowy Polaków różnymi schematami itakdalejitakdalej? Czytając książki Ernesta Hemingwaya czuję się troszeńkę jak ten słynny pan od walizki, gąb i Argentyny: na tle ważnych spraw widzę urocze uproszczenia. Świat wykreowany przez Hemingwaya jest wypełniony supermężczyznami, mężczyznami ze wszystkich sił starającymi być super, tymi, co mają problem ze swoim „supe...

Może książka jest nudna, jak to kilka osób już powiedziało. To zależy od podejścia do książki i do jej sensu. Opowieść o już starszym mężczyźnie, który wypływa w morze na połów, od którego będą zależeć najbliższe dni jego życia. Starzec nie ma szczęścia w połowie, ale mimo to ryzykuje i wypływa dalej w głąb morza. Tam łowi rybę, ogromnego merlina. Wspaniały okaz, którego pozazdrościłby mu niejeden rybak, a przede wszystkim, który zapewniłby mu na jakiś czas stabilność finansową. Jednak histor...

Byłam naprawdę dobrze nastawiona do tej książki. Dużo czytam, a opowieść tak słynna nie mogła leżeć i zbierać kurzu przez wieki. Zaczęłam więc z entuzjazmem... Ernest Hemingway przedstawia historię starego człowieka - tytułowego bohatera - i fragmentu jego życia. Mianowicie dowiadujemy się o jego przyjaźni z chłopcem, o biedzie "starego", a następnie jesteśmy z nim przez trzy dni rozpaczliwej walki. Staruszek, będący rybakiem, chcąc złowić tę wymarzoną, największą rybę zapuszcza się za nią da...

Jeden z humorów z zeszytów szkolnych brzmi : "Książka "Stary człowiek i morze" jest bardzo prosta: przez pierwsze pół książki ryba ciągnie rybaka, a następne pół jest odwrotnie - rybak ciągnie rybę". Czytając wypowiedzi użytkowników Biblionetki muszę z przykrością stwierdzić, że wiele osób właśnie tak odbiera tę nowelę :-(. Dla mnie była ona czymś więcej niż tylko wyprawą wędkarską. Hemingway ukazuje tu walkę o godność ludzką i sens tej walki. Mówi nam, że nie można się poddawać. Pokazuje ...

Wracamy do tej książki całe życie, bo klasyka dziś okazuje się niezwykle aktualna.

Rybak Santiago po wielu dniach bezowocnych połowów postanawia samotnie wypłynąć na dalekie wody, aby udowodnić wszystkim, że jeszcze nie jest bezużytecznym starcem. Jego przynętę połyka imponujący marlin.

Santiago rozpoczyna dramatyczną walkę nie tylko z ogromną rybą i siłami natury, lecz także ze sobą i swoim słabnącym ciałem.


W oszczędnym, przejmującym stylu Hemingway pokazuje realia życia w kubańskiej wiosce i warunki pracy rybaków, jednak "Stary człowiek" to przede wszystkim ponadczasowa opowieść o uporze, niezłomnej sile ducha i pomysłowości pozwalającej wybrnąć z najgorszej opresji.

Hemingway uważał to opowiadanie za swoje najlepsze dzieło. Wkrótce po publikacji stało się ono bestsellerem, a pisarz otrzymał za nie Nagrodę Pulitzera. Przyczyniło się ono również do przyznania mu Literackiej Nagrody Nobla. Krytycy prześcigali się w zachwytach i porównywali ten niedługi tekst między innymi do "Moby Dicka" Hermana Melville’a. "Stary człowiek" został dwukrotnie zekranizowany, a w rolę główną wcielili się Spencer Tracy i Anthony Quinn.


*Nowy przekład


[Wydawnictwo Marginesy, 2022]

Na początku byłam źle nastawiona do tej książki. Wiele osób mówiło, że nic się w niej nie dzieje, że cały czas rybak płynie sobie łódką i to właściwie cała akcja. Mojemu bratu podobała się w miarę ze względu na użycie słowa na "k" przez starego człowieka (co w lekturach się rzadko zdarza) i pewnie jeszcze ze względu na małą objętość tej książki. W miarę czytania, "Stary człowiek i morze" zaczynał mi się coraz bardziej podobać. Znalazłam w nim wiele uniwersalnych myśli. Wciągnęła mnie ta ksią...

Żył sobie rybak o imieniu Santiago. Przyjaźnił się z młodym chłopcem - Manolinem. Nie miał rodziny i był bardzo ubogi. Pewnego dnia wyruszył na połów. Łowił, łowił, aż w końcu złowił jedną rybę. A co się działo dalej? Tego dowiecie się, zagłębiając się w tę niezwykle fascynującą opowieść. Jak powiedziała moja polonistka: "Ta historia jest wielką alegorią ludzkiego życia". Ale E.H. mógł tę alegorię w ciekawszy sposób napisać, a nie w taki nudny i monotonny. Kogo interesują opisy czynności fi...

"Stary człowiek..." to jedna z najlepszych powieści, jakie czytałem. Głębia myśli, na którą stać niewielu, zawarta na zaledwie 100 stronach. Nie będę nikomu narzucał interpretacji, bo myślę, że treść prozy Hemingwaya nie jest zupełnie jednoznaczna i np. poprzedni recenzenci zupełnie inaczej ją zrozumieli niż ja. Często zarzuca się "Staremu człowiekowi...", że jest straaasznie nudny, podobno wiele osób już zapadło w śmierć kliniczną czytając tę książkę. Rzeczywiście - komuś pozbawionemu jakich...