Książka: E. E.

Będąc w sobotę w Empiku postanowiłam wybrać sobie jakąś książkę. Nieświadomie skierowałam się w stronę półki z książkami Olgi Tokarczuk. Słyszałam o utworze "Dom dzienny, dom nocny". Coś jednak mnie zafascynowało w tajemniczym tytule "E.E.". Książka przykuwa uwagę od pierwszej strony i trudno się od niej oderwać. Czytałam ją nieprzerwanie przez kilka godzin. Zwraca uwagę bardzo ciekawy, plastyczny język Tokarczuk, interesujące porównania, metafory. Sama akcja nie rozwija się zbyt szybko -...

Tajemnica ludzkiej osobowości. Odkrywanie sensu życia i świata. Powieść, która utorowała Oldze Tokarczuk uznanie czytelników i krytyki.


Wrocław, rok 1908. Piętnastoletnia Erna Eltzner, z pozoru nie wyróżniająca się niczym szczególnym córka niemieckiego fabrykanta, zaczyna przejawiać zdolności mediumiczne. Dziewczyna dojrzewa wraz ze swoim stuleciem - równie nieukształtowanym i zagadkowym jak ona. W dziwny sposób bardziej niż świat zmarłych odbija jednak świat żywych: lęki, pragnienia i tęsknoty ludzi żyjących podobnie jak my na przełomie epok.


"To, co sprawia, że jest »E.E.« jedną z najciekawszych książek, jakie ostatnio czytałem, i jedną z najlepszych powieści polskiej tak zwanej młodej prozy w ogóle, to coś, co trzeba określić nieuchronnie nieprecyzyjnym terminem »magii języka« czy »radości lektury«".

Andrzej Franaszek, "NaGłos"


"Tokarczuk zaspokaja głód opowieści".

Piotr Śliwiński, "Res Publica Nowa"


"»E.E.« to wielka metafora dorastania, trudnego, tajemniczego, pełnego dramatycznych napięć procesu »przepoczwarzania się« »brzydkiego kaczątka« w kobietę i wychodzenia z dziewczęcej niedorosłości w świat autonomii psychicznej człowieka dojrzałego".

Marek Nalepa, "Fraza"


Olga Tokarczuk - laureatka Literackiej Nagrody Nobla, ceniona na świecie i wielokrotnie nagradzana polska pisarka. Jej książki zostały przetłumaczone na ponad trzydzieści języków. Za wydanie "Biegunów" w języku angielskim otrzymała wraz z tłumaczką Jennifer Croft Międzynarodową Nagrodę Bookera 2018. Dwukrotnie uhonorowana Nagrodą Literacką Nike za powieści "Bieguni" (2008) i "Księgi Jakubowe" (2015). Wśród wielu prestiżowych nagród w jej dorobku znajdują się m.in. Brücke Berlin-Preis, słoweńska Nagroda Literacka Europy Środkowej Vilenica oraz Międzynarodowa Nagroda Literacka Kulturhuset Stadsteatern w Sztokholmie.


[Wydawnictwo Literackie, 2019]

Tak bardzo się kiedyś mylił myśląc, iż ludzie nie chcą umierać, chcąc żyć wiecznie. Z niesmakiem przypominał sobie te nieudolne słowa pocieszenia, które dziesiątki razy wypowiadał przy umierających. Powoli opanowywała go groza. Umierał i niczego nie zrozumiał, niczego się nie nauczył. Mesjasz nie przyszedł. Gdyby Löwe miał pewność, że oto wszystko się kończy, że potem nie będzie już nic, umierałby ze spokojem. Ale bał się i dlatego wyobrażał sobie, kim naprawdę jest Bóg. I własne pragnienie śmie...

Nie jest to książka o duchach, życiu pozagrobowym, przedwojennym Wrocławiu. Nie jest też "E.E." książką skrupulatnie rejestrującą poszczególne typy ludzkich osobowości. To książka o kobiecie, o fenomenie stawania się i bycia kobietą. I tylko o tym. Kropka. Piękna.

Książka napisana w konwencji XIX-wiecznej powieści mieszczańskiej. Przeczytałam ją w kilka godzin i początkowo wydawało mi się, że jest to, po prostu, dobre czytadło. Później jednak przyszło mi do głowy, że wykorzystanie schematu było fantastycznym pomysłem autorki na pokazanie stereotypowo zarysowanych postaci, które równie schematycznie widzą rzeczywistość. A obraz tego, jak bardzo schematy i streotypy ograniczają ludzi, zrobił na mnie największe wrażenie.