Książka: Jutro przypłynie królowa

Królowa nie przypłynie. Ani jutro, ani za tydzień, ani nawet za dziesięć lat. Nie wiadomo, czy ktoś na nią w ogóle czeka. Raczej nie, bo Pitcairneńczycy nie są pewni. Ich zależność ma bardzo relatywny wymiar. Czasem potrzebują królowej i ufają jej bezgranicznie. To wówczas, kiedy w maleńką wysepkę pompowane są miliony brytyjskich funtów. Czasem zacietrzewiają się i z dumą wskazują na swą niezależność. No, bo przecież Fletcher Christian spalił statek "Bounty", symbolicznie zrywając wszelkie związ...

[Tekst zawiera odwołania do poszczególnych elementów fabuły] Nazwę Pitcairn gdzieś wcześniej słyszałem. Że to taka mała wysepka, hen hen daleko, gdzieś na Pacyfiku. Ale już szczegółów w ogóle nie znałem. Zupełnie przypadkiem trafiłem na książkę Wasielewskiego. I przeczytałem w ciągu jednego dnia. A łatwo nie jest. Bo to, co tam się działo na przestrzeni dwóch wieków istnienia kolonii, łatwe do przełknięcia nie jest. A wszystko zaczęło się od słynnego buntu na HMS Bounty. Buntownicy (i tut...

Maciej Wasielewski podejmuje niezwykły trud przedostania się na daleką wyspę Pitcairn na Polinezji Francuskiej, by opisać żyjącą tam małą tajemniczą społeczność oraz wypadki, które w niej zaszły. Nie chodzi tu jednak, niestety, o mniej znane a ciekawe fakty historyczne, podobne do tych z książek do historii, które warto byłoby poznać. Chodzi o sterroryzowanie wyspy przez minigang silnych i rosłych mężczyzn przemocą oraz licznymi gwałtami dokonywanymi na dziewczynkach i młodych kobietach. Jakby j...

Są takie książki, których nie czyta się bezkarnie; takie, które zabierają bezpowrotnie kolejną cząstkę naiwności i zostawiają czytelnika z bliznami na wyobraźni. "Jutro przypłynie królowa" Macieja Wasielewskiego to właśnie taka książka o kartkach ostrych jak skalpel. Wyobraź sobie raj; rajską wyspę, gdzie mandarynki rodzą się dwa razy w roku i są słodsze niż gdziekolwiek, niebo jest bardziej błękitne, a więź łącząca mieszkańców niezwykle głęboka i odporna na zmiany losu. Wyobraź sobie miejsce...

Pitcairn to skrawek lądu na Oceanie Spokojnym leżący piętnaście tysięcy kilometrów na południowy wschód od Londynu. W 1790 roku do brzegów wyspy przybił brytyjski okręt „Bounty”. Buntownicy zeszli na ląd.

Obecnie żyje tam kilkadziesiąt osób. Sześć razy do roku w pobliże wyspy podpływa statek, czasem zawija jacht, a mieszkańcy z tajemniczych powodów niechętnie patrzą na obcych.

Angielski dziennikarz został deportowany, zanim zdążył zejść z pokładu. To samo spotkało francuskiego autora książek podróżniczych. Pewna reporterka usłyszała: „Powiesimy cię, jeśli o nas źle napiszesz”. Korespondentka australijskiego „The Independent” była zastraszana. Na forum internetowym zamieszczono post: „Kathy Marks powinna być zastrzelona”.

Maciej Wasielewski dostał się na wyspę, podając się za antropologa badającego żeglarskie sagi. To, co odkrył, okazało się jeszcze bardziej skomplikowane, niż przeczuwał…


„To nie jest książka o małej wysepce gdzieś na krańcu świata. To jest książka o tym, czego każdy z nas się boi. Maciej Wasielewski dotknął czegoś przerażającego i potrafił to opisać. Użył do tego dokładnie tylu słów, ilu trzeba, i ani jednego więcej. Wiedział, że to, co »najgorsze, można opowiedzieć milczeniem«. Ta książka dotyka zła w taki sposób, że po jej przeczytaniu człowiek koniecznie i natychmiast chce zrobić coś dobrego, by zmyć z siebie to, czego doświadczył. Przeżycie, które daje czytelnikowi Wasielewski, nie jest ani łatwe, ani przyjemne. Jest za to konieczne”.

Filip Springer


„Pitcairn to tylko pozornie mała wyspa zagubiona na wielkim oceanie. W książce Wasielewskiego Pitcairn to metafora całego świata, piekła, które my, ludzie, tworzymy sobie nawzajem. Piekła oblepionego miodem”.

Witold Szabłowski

[Wydawnictwo Czarne, 2013]