Książka: Wszystko jest względne: 14 mrocznych opowieści

Jak już niejednokrotnie wspominałem na grupie, lubię czytać Kinga. Jednak po przeczytaniu "14 mrocznych opowieści" (jak głosi podtytuł) dochodzę do wniosku, że pan Stephen potrzebuje czasu i kilkuset stron, by nabrać rozpędu i by jego opowieść wciągnęła. Jednym słowem nie sprawdza się w krótkiej formie. Nie mówię, że opisywany przeze mnie zbiorek opowiadań grozy jest zły. Są w nim opowiastki lepsze i gorsze (jak w każdym zbiorku tego typu), ale jednak to nie jest _ten_King. Pokrótce, co dosta...

Przyznam na wstępie, że jestem fanem twórczości Kinga. Podoba mi się u Niego tonowanie napięcia i dość powolne budowanie i dozowanie napięcia. Po "Wszystko jest względne" sięgnąłem z dwóch powodów: - chciałem coś lekkiego od Stefcia, coś krótkiego à la "Uciekinier" lub "Wielki marsz", coś, co szybko zacznę, szybko skończę, a jednocześnie uzyskam masę wrażeń - wszak tych krótkich opowiadań jest aż 14 na 450 stronicach; - chciałem w końcu móc zobaczyć aktora, którego lubię, Johna Cusacka w ...

Jestem świeżo po przeczytaniu książki i mogę stwierdzić, że jest to niezły zbiór, ale stać Króla na wiele więcej. Jak dla mnie, zbyt mało grozy czai się na nas w tych opowiadaniach, ale przecież nie samą grozą człowiek żyje - sam King to już wielokrotnie "podkreślał" w swojej twórczości. Myślę, że najlepiej wypadły: "Obiad w Gotham Café", czyli opowieść z cyklu: każdy może ześwirować, "Drogowy wirus zmierza na północ" (choć motyw z obrazem jest już mocno oklepany) oraz "Jazda na kuli", gdzie pod...

To, co lubię u Kinga, to przede wszystkim wnikanie i szperanie w ludzkich umysłach i osobowości. Tworzy portrety psychologiczne postaci bardzo dokładnie i realnie, co jest doskonałym preludium do obłędnego i szalonego rozwinięcia i zakończenia jego przedziwnych i niepokojących historii. Historii, które mogłyby przydarzyć się każdemu z nas, na przykład próba złapania "stopa" przy drodze, wycieczka na ryby czy obiad w wytwornej restauracji (które zazwyczaj kończą się co najmniej dziwnie, tragiczni...

- Wstęp: Uprawianie sztuki (niemal) straconej (Introduction: Practicong the (Almost) Lost Art); przeł. Łukasz Praski

- Prosektorium numer cztery (Autopsy Room Four); przeł. Łukasz Praski
- Człowiek w czarnym garniturze (The Man in the Black Suit); przeł. Łukasz Praski
- Wywiozę wszystko, co kochasz (All That You Love Will Be Carried Away); przeł. Łukasz Praski
- Śmierć Jacka Hamiltona (The Death of Jack Hamilton); przeł. Łukasz Praski
- W sali egzekucyjnej (In the Deathroom); przeł. Łukasz Praski
- Siostrzyczki z Elurii (The Little Sisters of Eluria); przeł. Danuta Górska
- Wszystko jest względne (Everything's Eventual) przeł. Danuta Górska
- Teoria zwierząt domowych L. T. (L. T.'s Theory of Pets); przeł. Maciejka Mazan
- Drogowy wirus zmierza na północ (The Road Virus Heads North); przeł. Maciejka Mazan
- Obiad w Gotham Cafe (Lunch at the Gotham Cafe); przeł. Maciejka Mazan
- To wrażenie można nazwać tylko po francusku (This Feeling, You Can Only Say What It Is in French); przeł. Maciejka Mazan
- 1408 (1408); przeł. Maciejka Mazan
- Jazda na Kuli (Riding the Bullet); przeł. Marek Mastalarz
- Szczęśliwa moneta (Luckey Quarter); przeł. Marek Mastalarz

[Prószyński i S-ka, 2002]

Bardzo dobry zbiór opowiadań, które mają na celu głównie wywołanie uczucia strachu u czytelnika. Historie są wszelakiego rodzaju, wydaje mi się, że każdy znajdzie coś dla siebie. Gorąco polecam!