Książka: Houston, mamy problem

Do Katarzyny Grocholi i jej prozy żywię dużo ciepłych uczuć. Ogromnym sentymentem darzę „Nigdy w życiu!” – ech, te nostalgiczne czasy późnego gimnazjum, gdy na szkolnej ławie wraz z towarzyszką skryboliłyśmy namiętne „Adaśko, kochamy Cię” (ołówkiem, rzecz jasna). Skądinąd później odkryłyśmy napis zwrotny „Ja Was też”, wolałyśmy jednak nie drążyć, czy to ideał sięgnął bruku, czy kolega z klasy zrobił głupi kawał. Ale ja nie o tym. Była jeszcze „Osobowość ćmy”, z której nie pamiętam nic, oprócz te...

Halo, Houston, słyszycie nas?
Niezwykle pogodna i błyskotliwa powieść o życiowych zakrętach, stu twarzach polskiego faceta i milionach twarzy kobiet...


Wieczny chłopiec? Maminsynek? Szowinistyczna świnia? Nie - Jeremiasz.

Ma trzydzieści dwa lata, mieszkanie na kredyt, nadopiekuńczą matkę, a za sąsiadkę Szarą Zmorę. O filmie i ptakach wie prawie wszystko, za to o kobietach dużo mniej, niż mu się zdaje. Dlatego bezmyślnie zrywa z miłością swojego życia i przez bardzo długi czas uparcie twierdzi, że dobrze się stało. Pozostałe kobiety Jeremiasza dostarczają mu nieustannych wrażeń, wspierają go w trudnych chwilach, ale doprowadzają do szału i... wciąż zaskakują.

[Wydawnictwo Literackie, 2012]