Gdy Esther Woolfson przyjęła pod swój dach stadko niewinnie wyglądających gołębi, nie wiedziała jeszcze, że te aroganckie stworzenia nie mają wiele wspólnego z Duchem Świętym i z gołąbkiem pokoju... Nie znała też niepisanego prawa mówiącego, że jeden ptak, nawet bez udziału biologii, zawsze przemieni się w więcej ptaków. Wkrótce jej spokojny dom w Aberdeen na północy Szkocji zaczęły wypełniać wrzaski konury słonecznej, kanarków, kłótliwej rozelli białolicej, obrażalskiej nimfy, klnącego jak szewc szpaka. A także krukowatych, które zachwyciły pisarkę swoją inteligencją, charyzmą i uczuciowością - sroki Pyskacza, wrony Zikiego, a przede wszystkim dwudziestopięcioletniej dziś gawronicy o imieniu Kurczak.
W "Corvusie. Życiu wśród ptaków" autorka bez egzaltacji czy patosu, z czułością, ale i z poczuciem humoru pisze o zwierzętach - o współodczuwaniu, o przełamywaniu stereotypów i o przyjaźni ponad gatunkami.
"Woolfson ma dwie najważniejsze cechy autora książek przyrodniczych: bystre oko i nienasyconą ciekawość. »Corvus« rozprawia się z powszechnym przekonaniem, że tylko rzadkie i egzotyczne zwierzęta zasługują na uwagę i ochronę".
"The Observer"
"Woolfson dzieli się swoimi przemyśleniami o naturze, o faktach i mitach związanych z ptakami, a w szczególności z krukowatymi, snując opowieść o swoim szkockim domu pełnym uskrzydlonych lokatorów".
"The Times"
"Literatura przyrodnicza najwyższej próby. Za książką Woolfson stoją całe dziesięciolecia uczuciowego i intelektualnego zaangażowania".
"The Sunday Times"
"Jest to książka niezwykła. Zakochana w krukowatych autorka, z wykształcenia sinolog, ma wiedzę o ptakach godną ornitologa. Zdumiewa czytelnika swoją refleksyjnością, przenikliwością, rozległością barwnych skojarzeń i odniesień, sugestywnym językiem, wrażliwością i wyobraźnią poety.
Opisy frapujących zachowań ptasich przyjaciół pisarki i jej rozważania etyczne mają szansę poruszyć odbiorcę, uświadomić mu wreszcie, kim są istoty, które żyją nad naszymi głowami. Tym bardziej że wielu ludzi wciąż jeszcze nie chce wierzyć, że najbliższe nam biologicznie istoty - ssaki i ptaki - potrafią logicznie myśleć, świadomie planować, tak samo jak my doświadczać uczuć i emocji. [...]"
Lech Wilczek
"Często ci, którzy pytają o gawrona w moim domu, są entuzjastami filmów przyrodniczych, znawcami życia emocjonalnego niedźwiedzi polarnych, mrówkojadów, kolibrów i żab. Oglądali na własne oczy najbardziej intymne momenty z życia innych stworzeń, zaloty, gody, narodziny, w cudownych, realistycznych kolorach i najdrobniejszych szczegółach, każdy osobliwy zwyczaj, każdy do niedawna nieznany aspekt gniazdowania, karmienia piskląt czy defekacji, a jednak pytają: »Co to takiego?«, gdy stają oko w oko z ptakiem widywanym na co dzień. Człowiek jest niepojęty w swoich pragnieniach i tęsknotach: marzy o znalezieniu życia na innych planetach, szuka obcych cywilizacji i zarazem tak mało wie o tych, które go otaczają".
(fragment)
Adam Pluszka - prozaik, poeta, krytyk literacki i filmowy, tłumacz literatury angielskiej. Przełożył m.in. wspomnienia Heleny Deutsch i Julii Blackburn. Redaktor literatury faktu w Wydawnictwie W.A.B.
Joanna Wajs - poetka, tłumaczka, krytyczka literacka, prozaiczka, dziennikarka. Przekładała m.in. Orianę Fallaci, Tiziana Terzaniego, Dina Buzzatiego, Sandra Veronesiego, Umberta Eco. Jest redaktor prowadzącą w wydawnictwie "Nasza Księgarnia".
[W.A.B., 2012]