Książka: Nielegalni

Trzymająca w napięciu powieść szpiegowska o tajnikach polskiego wywiadu!


Instytut Pamięci Narodowej otrzymuje informacje o tajemniczej skrzyni ukrytej w czasie II wojny światowej przez radziecki wywiad w ruinach twierdzy brzeskiej. W białoruskiej ziemi NKWD ukryło sensacyjne przedwojenne archiwa, których ładunek polityczny rozpala umysły decydentów na obu biegunach osi Warszawa – Moskwa.

Rządząca Polską ekipa, zafascynowana „teczkami”, za wszelką cenę chce zdobyć tajemnicze archiwum. Tego samego chcą też Rosjanie, którzy dowiadują się o nim od swego agenta, ukrytego na wysokim stanowisku w polskim rządzie. Zależy im tym bardziej, że w archiwum agentury NKWD znajdują się prawdopodobnie dowody, iż ojciec obecnego prezydenta Polski przed wojną współpracował z rosyjskim wywiadem.

As polskiego wywiadu, Konrad Wolski – szef kilkuosobowego, supertajnego wydziału Q w polskiej Agencji Wywiadu, nie odpocznie po powrocie z misji na Bliskim Wschodzie. Jego zgrana ekipa rusza do wyścigu po historyczny skarb. Musi się zmierzyć z bezwzględną machiną rosyjskich służb specjalnych: przeprowadzić tajną operację na terenie nieprzyjaznego państwa białoruskiego oraz wykryć agenta donoszącego Rosjanom.

Na dodatek szwedzki wywiad zwraca się z prośbą o pomoc w obserwacji poczynań Hansa Joergensena - osiemdziesięciokilkuletniego obywatela Szwecji, nielegała i głęboko zakonspirowanego rosyjskiego agenta. Jego historia wiąże się bardzo mocno z okolicznościami zakopania skrzyni z dokumentami NKWD...

Zaczyna się wyścig z czasem.

Kto pierwszy odnajdzie skrzynię – Rosjanie czy Polacy?
Po czyjej stronie stanie cyniczny białoruski oficer, trzymający główny atut w tej grze?
Czy zdrajca - a może zdrajcy? - po polskiej stronie nie zaprzepaszczą całego planu?
Czy uda się wykryć rosyjskiego agenta w polskich kręgach władzy?
I wreszcie, jaką rolę odegra stary szpieg, dożywający swych lat w Szwecji?

O wyniku rozgrywki zdecydują nielegałowie - głęboko zakonspirowani agenci działający za granicą pod przybraną tożsamością.


„Nielegalni” to misternie skonstruowany thriller szpiegowski, mocno osadzony w realiach polskich służb specjalnych, w którym osobiste porachunki, zadawnione rany i polityczne ambicje splatają się w pełnej napięcia akcji po obu stronach Bałtyku.

Były pułkownik polskiego wywiadu Vincent V. Severski napisał powieść z kluczem. Wyraźne są tu aluzje do wydarzeń wokół służb specjalnych, jakie miały miejsce w czasach rządów PiS. Po raz pierwszy osoba ze środka służb przekonująco opowiada, jak zacietrzewienie, niekompetencja polityków i ich obsesja na punkcie teczek niszczyła wieloletnią misterną pracę wywiadu.

Autor bezwzględnie rozprawia się też z mitem asa wywiadu Mariana Zacharskiego i przekonująco tłumaczy przyczyny tzw. afery Olina. Czy szpiegowski skandal, który doprowadził do ustąpienia polskiego premiera to robota samych Rosjan, czy też skutek niespełnionych ambicji Zacharskiego?

[Czarna Owca, 2011]

Krótko napiszę o książce, którą właśnie przeczytałam. Sięgnęłam po nią po kilku głosach zachwytu i... rozczarowałam się. Po skończonej lekturze nie rozumiem tych ochów i achów. Moim zdaniem pozycja dość dobra, nie nazwałabym jej bublem. Doceniam próbę przedstawienia szpiegostwa w polskich realiach, ale porównania do Larssona są przesadzone. Opisy z życia prywatnego bohaterów dosyć... hmm... niezgrabne. A te stricte kryminalne jakoś mnie nie porwały. Zapewne dam szansę dwóm kolejnym książkom Seve...

Swego czasu mocno reklamowana książka. Dobrze (i szybko) się ją czyta - akcja wartka, odkrywana krok po kroku. Dużym plusem jest tematyka szpiegowska osadzona w polskich realiach. Między wierszami można wyczytać coś więcej niż tylko fikcję literacką.

Severski nie jest pisarzem, przy najmniej jeszcze nie. Jego książki są bardzo grafomańskie, ewidentnie widać kalki ze Stiega Larssona. Prawie wszystkie postaci podzielają fascynacje autora różnymi książkami czy przedmiotami codziennego użytku (powieści Larssona właśnie, zegarki Suunto itp). U mnie wywołuje to uśmiech zażenowania. Prowadzenie fabuły idzie jako tako, jednak opisy postaci, ich życie osobiste czy wzajemne relacje są przedstawione tak nieporadne i sztuczne, że aż zęby bolą. Natomi...