Publikacja „Dziewczyn z Rijadu” w 2005 wzbudziła ogromną sensację w świecie arabskim. Przedstawione w powieści życie dziewcząt - mieszkanek Rijadu, stolicy Arabii Saudyjskiej - odsłania świat sekretów, niedomówień, marzeń i intryg, którego istnienia mało kto się domyślał. Poprzez opowieść rozwijającą się na forum internetowym poznajemy losy czterech młodych kobiet: Gamry, Michelle, Sadim i Lamis. Każda z nich ma inną historię, każda na swój sposób musi stawić czoło konserwatywnemu społeczeństwu, sile tradycji i zakazom, zarówno w kwestiach codziennych, jak i tych fundamentalnych.
Powieść została w roku 2008 uznana za arabską książkę roku; przetłumaczono ją już na ponad 20 języków.
„Mam nadzieję, że gdy skończycie lekturę tej książki, będziecie mogli powiedzieć: Tak, to bardzo konserwatywne muzułmańskie społeczeństwo. Kobiety muszą żyć pod kontrolą mężczyzn, ale są pełne nadziei, marzeń, planów i determinacji; zakochują się i cierpią z miłości tak samo jak kobiety gdziekolwiek indziej na świecie.
Liczę, że dostrzeżecie również, że coraz więcej z tych kobiet powoli zaczyna iść swoją drogą – nie zachodnią, ale taką, która pozwala im zachować to, co wartościowe z religii i kultury, jednocześnie wprowadzając w niej pewne zmiany”.
fragmenty „Przedmowy Autorki do wydania angielskiego”
„»Dziewczyny z Rijadu« napisane są w takim brawurowym stylu, że śmiało można je nazwać saudyjskim »Seksem w wielkim mieście!«”
„Glamour”
„Wyobraź sobie »Seks w wielkim mieście«, jeśli tytułowym miastem byłby Rijad…”.
„Time”
„Niezwykle ważna książka. Wyjaśnia wiele nieporozumień dotyczących Islamu i uświadamia, jak olbrzymią, przytłaczającą rolę w codziennym życiu Saudyjczyków odgrywa tradycyjna kultura”.
„Time”
„Ostatnio ukazało się wiele książek opisujących tzw. życie za zasłoną, ale z pewnością żadna z nich nie jest tak rewelacyjna jak »Dziewczyny z Rijadu«”.
Lucy Beresford, „The Telegraph” (Londyn)
„My, ludzie kultury Zachodu, wiele słyszeliśmy już o kulturze arabskiej, jednak wciąż większości z nas jawi się ona jako nieznana i – co więcej – niedająca się poznać. Nasza ignorancja jest żałosna, nasze uprzedzenia – jeszcze bardziej. Warto więc zwrócić uwagę na ten błyskotliwy debiut, opisujący życie czterech przyjaciółek, zwyczajnych dziewczyn z Rijadu szukających szczęścia i miłości”.
Elena Seymenliyska, „The Telegraph” (Londyn)
„»Dziewczyny« z Rijadu to napisany żywym językiem portret społeczeństwa arabskiego, pokazujący, że pojawiło się w Arabii Saudyjskiej młode, odważne pokolenie kobiet, które nie chcą dłużej siedzieć cicho”.
Roger Hardy, „New Statesman” (USA)
„Struktura powieści jest genialna – pozwala narratorowi komentować akcję i zapewnia jednocześnie czytelnikowi pewną bliskość w stosunku do opisywanych wydarzeń, co sprawia, że postaci z kart książki nabierają życia i stają się bardziej realne. Te kobiety mogłyby być kimkolwiek – Twoją kuzynką, przyjaciółką, siostrą…”.
„Bust”
[Smak Słowa, 2010]