Książka: Rok potopu

"Rok potopu" rozpoczyna się po końcu świata - Bezwodnym Potopie. Rozwija się zarówno w przód, jak i w tył. Dowiadujemy się, jak dwie bohaterki, początkowo oddzielone od siebie, radzą sobie pośród zgliszczy, co i kto ocalał, to ważne. W kolejnych retrospekcjach zapoznajemy się z przeszłością, historiami obu kobiet, realiami świata, którego dosięgła kara zagłady. Ren opowiada o sobie w narracji pierwszoosobowej, o Toby opowiada narrator obiektywny. Przemówienia rozpoczynające każdą część powieści ...

Kiedy wreszcie nadejdzie ten rok, Rok Potopu, świat trzeba będzie zacząć budować od nowa. Toby i Ren przetrwały zagładę przez przypadek. Reszta zniknęła z powierzchni ziemi.

Nie ma już religijnych organizacji, skorumpowanej tajnej policji, modyfikacji genetycznych, środków chemicznych ani niezdrowej żywności.

Ten Potop nie obmywa z grzechów, ale niszczy. Zawsze jednak pozostaje coś, co warto chronić za wszelką cenę.


Antyglobalistyczna, drapieżna, prorocza, obnażająca patologie systemów, wieszcząca wielką zagładę i wreszcie ochraniająca to, co najcenniejsze - oto nowa powieść jednej z największych współczesnych pisarek świata. I zaledwie początek niezwykłej podróży w przyszłość, na którą wciąż jeszcze mamy wpływ.


Margaret Atwood (ur. 1939) jest jedną z najwybitniejszych współczesnych pisarek kanadyjskich. Laureatka wielu nagród, w tym Nagrody Bookera za rok 2000, wymieniana wśród najpoważniejszych kandydatów do literackiej Nagrody Nobla. Autorka m.in. "Moralnego nieładu" i "Opowieści podręcznej". Utwory Atwood przełożono na ponad trzydzieści języków.


"Atwood przewyższyła kunsztem Orwella... Wybitna i odważna powieść".
"The New Yorker"


Seria Proza nadaje rytm współczesnej literaturze.

Centra i peryferia. Realizm i fantazja. Rewolucje i wyciszenia. Przedstawiamy dzieła wyróżnione prestiżowymi nagrodami i przełomowe debiuty. Książki, które intrygują, uwodzą, skłaniają do myślenia. Dzieła, które stworzą literacki kanon.

[Znak, 2010]

Do Margaret Atwood do tej pory podchodziłam niechętnie, bo kojarzyła mi się jedynie z działalnością ekologiczną, a do wszelkich przejawów fanatyzmu, nawet słusznego, mam dość sceptyczny stosunek. Wszyscy jednak o niej mówili, więc postanowiłam się przekonać, jak to z nią w końcu jest. Sięgnęłam właśnie po „Rok potopu” - jako że niedawno został wydany, sporo o nim słychać - i… tak, bardzo się cieszę, że to zrobiłam. Nie ma mowy o żadnym fanatyzmie, ekologiczne przesłanie jest wyraźnie, ale nie je...