Książka: Ładne duże amerykańskie dziecko

Judy Budnitz już po raz drugi udowadnia, że warto sięgnąć po jej książki. "Ładne duże amerykańskie dziecko" to zbór opowiadań: nowy, niebanalny, niepokojący w swym przekazie. Autorka przepuszcza narrację przez filtr spojrzenia kobiet – ich emocje, wyobrażenia, pragnienia, a nawet wpojone stereotypy potrafią wpływać na otaczającą przestrzeń. Właśnie kobiety odgrywają tu rolę pierwszoplanową. Mężczyźni są, a i owszem, lecz albo plączą się w tle, albo widzimy ich poprzez pryzmat kobiety – bohaterki...

Taka proza nie zdarza się często. Judy Budnitz pisze w bardzo obrazowy sposób, potrafi zaczarować od pierwszych słów swoich tekstów i pozostawić w rozczarowaniu, że to już ostatnia kropka, a jednocześnie w wielkim napięciu, gdyż większość opowiadań zawartych w zbiorze „Ładne duże amerykańskie dziecko” zaczyna się tak naprawdę tuż po ich zakończeniu, w wyobraźni pozostawionego z literacką grą autorki czytelnika. To moja pierwsza przygoda czytelnicza z amerykańską prozaiczką i myślę, że trafion...

Na ile sposobów można opowiedzieć prawdziwą historię o współczesnym świecie?
I czy przypadkiem nie podchodzimy do tego zbyt poważnie?


Ładne duże amerykańskie dziecko postanowiło przyjść na świat w wolnym, idealnym świecie, więc jego matka przez pięć lat odwleka poród.
Na jedną z wysp, zamieszkaną wyłącznie przez kobiety z dziećmi, pewnego dnia trafia mężczyzna, który nawet w najgorszych snach nie spodziewał się zgotowanego mu przyjęcia.
A na pewnej farmie zamiast kur hoduje się przedstawicieli handlowych. Tylko po co?

W opowiadaniach Judy Budnitz nie istnieją żadne zasady ani reguły - tutaj osią rzeczywistości jest śmiała wyobraźnia i zaskakujące przeplatanie się magii i codzienności. To, co realne, zostaje zniekształcone, wykrzywione, ubarwione tak, aby czytelnik mógł spojrzeć na świat oczyma jednej z najoryginalniejszych współczesnych pisarek.

Magiczne, zabawne, czasem przekraczające granice rzeczywistości - w tych opowiadaniach ukryta jest niepokojąca siła, którą niegdyś dostrzegła Zadie Smith, wybierając jedno z nich do zbioru "Poparzone dzieci Ameryki".


"Przejmujące... eleganckie i wyjątkowe. Budnitz jest jednocześnie zabawna i poważna, kapryśna i konkretna. Z humorem mówi o najważniejszych rzeczach".
"The Washington Post Book World"

"Doskonałe... Budnitz potrafi tworzyć nawet najbardziej nieprawdopodobną fabułę, która wciąż pozostaje prawdziwa... Głęboko zapada w pamięć".
"The New York Times"

[Znak, 2009]