Komentarze użytkownika exilvia

Mój czerwiec: ~ Krótka wymiana ognia 4,5 ~ Nie hańbi 4,5 [Akcja: nominowani do Nike 2018] ~ Mała zbrodnia: Polskie obozy koncentracyjne 5,0 ~ Lata powyżej zera 4,5 [Akcja: nominowani do Nike 2018] ~ Mój 1968: Po drugiej stronie muru 3,0 ~ W ciemność 4,0 [Akcja: Własna biblioteczka] ~ Trąbka do słuchania 5,0 ~ Broda zalana krwią 5,0

Właśnie ja też mam w pamięci taką opinię. Samego filmu nie pamiętam, (bardzo dużo oglądam i co słabsze filmy wypadają z mojej pamięci), ale widzę na Filmasterze moją mega niską ocenę. Jestem zaintrygowana, czy książka jest aż o tyle lepsza od filmu!

Jak widać po ocenie - świetnie! Autorka rozmawiała z wieloma ludźmi mieszkającymi w Szwecji (niekoniecznie z niej pochodzącymi, tak samo jak ona zresztą) o tym kraju w kontekście jego polityki migracyjnej. Niby temat wąski, a wchodzi w głębszą analizę "szwedzkości". Mega ciekawe, bardzo polecam!

Nie przepadam za narratorami-dziećmi, a już szczególnie chłopcami. Książka na pewno dobra, ale nie w moi guście. Stylizacja na dziecięcy umysł dziecięcą mowę nie należy do moich ulubionych. Ale podobało mi się, jak autor podchodzi do tematu autentyczność bohatera i jego postępowania. I odwaga zakończenia. Świetnie opisany stan umysłu chłopca. Ogólnie jest dobrze, ale książka nie dla mnie.

Mój maj: ~ Rzeczy, których nie wyrzuciłem 5,0 [Akcja: nominowani do Nike 2018] ~ Opuścić Los Raques 4,5 [Akcja: Własna biblioteczka] ~ Duchy Jeremiego 4,5 [Akcja: nominowani do Nike 2018] ~ Inni ludzie 5,5 [Akcja: Własna biblioteczka] ~ Instrukcja dla pań sprzątających: Opowiadania 6,0 [Akcja: Własna biblioteczka] ~ Eksperymenty na biednych 5,0 [Akcja: Własna biblioteczka] ~ Moraliści: Jak Szwedzi uczą się na błędach i inne historie 5,5 [...

Mnie też smutno. Polecam serdecznie wszystkim w podobnym nastroju wywiad z le Guin z tomu Sztuka powieści. Cieszę się, że jeszcze wszystkich jej książek nie przeczytałam, a te które czytałam mogę przeczytać kolejny raz, bo to tak dobra proza.

Ode mnie również wszystkiego najksiążkowszego! Życzę czasu na czytanie i samych satysfakcjonujących lektur!

Spróbuj koniecznie! Rozczarowania? Chyba Connie Willis i "Przejście", zbyt rozwlekłe. Dawno temu czytałam inne jej książki i jakoś nie pamiętałam, że są takie przegadane. Ch...owa Pani Domu też - pewnie nie powinnam się nastawiać, bo wiedziałam, że to będzie takie tam pitu-pitu, ale miałam nadzieję na coś bardziej oryginalnego. No i "Słoneczne miasta" Jansson. Tytułowe opowiadanie - dziejące się gdzieś na Florydzie (!), tak dalekie od tego, z ...

Czytam Patricka Merlose'a i jestem zachwycona!!! (stąd tyle wykrzykników) Odkrycia to 6 i 5,5, szczególnie: Wyzwolenie zwierząt (ale wiedziałam, że to będzie genialne), Oskarżam Auschwitz (nie wiedziałam ;-) świetna proza, minimalistyczna, dopełnienie Krall), Idiota (powtórka, wiedziałam), Alef (nie wiedziałam, bałam się, że za trudne, okazało się, że trudne, ale warto czytać, bo genialne), Czarny łabędź (to objawienie, bo zawiera bardzo cieka...

Cyberiada jest IMHO dość ciężka. Może lepiej zacząć od Bajek robotów lub Solaris? Kocham Lema, zarówno w listach, jak i fantastyce, Pirxa nie łykam.

Mam w bliskich planach. :-)

Nic takiego; Złe wieści; Jakaś nadzieja (St Aubyn Edward) - a ta książka nie dostała numerka..? ;-)

Listopad 2017 ~ Głosy rewolucji żywnościowej: Możesz uzdrowić swoje ciało i świat tym, co jesz 4,0 [Akcja: Własna Biblioteczka] ~ Tamtego ranka, kiedy po nas przyszli: Depesze z Syrii 4,0 ~ Po trochu 4,5 [Akcja: Własna Biblioteczka] ~ Na fali szoku 4,5 [Akcja: Własna Biblioteczka] ~ Świat kupek 4,0 [Akcja: Własna Biblioteczka] ~ Dygot 4,0 ~ Guguły 5,0 [Akcja: Własna Biblioteczka] ~ Wyzwolenie zwierząt 6,0 ~ Sońka 4,5 ~ Projekt: Prawda 4...

To książka o tym, dlaczego i w jakich dawkach ruch jest wskazany, a nawet konieczny. Z uzasadnieniem w postaci badań. Wszystko podane w lekkiej, poradnikowej formie. Fajnie motywuje do wyjścia na szybki spacer. ;-)

Dobry miesiąc :-) ~ Oskarżam Auschwitz: Opowieści rodzinne 6,0 ~ Dzieci bohaterów 5,0 ~ Czesałam ciepłe króliki 4,0 ~ Projekt zdrowie: Szwedzki poradnik inteligenta 4,5 ~ Rejwach 5,0 ~ Niedziela, 4 stycznia 5,0

Z tym, że to nie jest realna osoba, tylko bohaterka z książki/serialu i ona jest jakby symbolem. Nie należy jej sądzić i oceniać jak żyjącej osoby. Prawdy stare jak świat są warte powtarzania dla kolejnych pokoleń. W serialu zostało to bardzo atrakcyjnie pokazane i chwała mu za to.

O tyranii muszę koniecznie nabyć!

Mój lipiec wypadł całkiem nieźle. Bardzo mnie wciągnęła i przeraziła książka o lekarzach, trochę dłużej trawiłam opowieść o zapomnianych uchodźcach, odkryłam dla siebie prozę wielkiego pisarza, wróciłam do ulubionego idioty, przeczytałam różnej jakości wywiady z pisarzami, które pozwoliły mi troszeczkę lepiej ich poznać, rzuciłam się też na nowość o relacji matka-córka, choć nie spełniła ona do końca pokładanych w niej nadziei... Idiota 6,0 [A...

Serial 13 powodów niesie nieco inne przesłanie, pozytywne, IMHO - zwracaj uwagę na to, jak Twoje działania wpływają na innych ludzi. Książki nie czytałam i czytać nie zamierzam.

Przymierzam się do tej Dunn od dłuższego czasu, ale jakoś to skupienie na jednym zakładzie mnie trochę odstraszało. Z Twojej opinii wnoszę, że na wyrost..

Ha, ha, dzięki. Jednak Sztuka powieści to są prawdziwe wywiady. Z żyjącymi (wówczas) twórcami. ;-)

Ja też..

Czytam to teraz. Są to wywiady przeprowadzone na przestrzeni kilku dziesięcioleci i mocno się od siebie różnią. Nigdy np. nie czytałam wywiadu z Faulknerem czy Huxleyem i dużo się z nich dowiedziałam o tych pisarzach.

Piaskowy wilk <3 - polecam go wszystkim, zawsze i wszędzie. :-) Jedna z książek dziecięcych, które zostaną na półce jako po prostu dobra literatura.

Mój maj: ~ Czarny łabędź: O skutkach nieprzewidywalnych zdarzeń 5,5 ~ Zabić smoka: Ukraińskie rewolucje 5,0 ~ Chimeryczny lokator 5,0 ~ Akuszerka 5,0 ~ Jak pokochać centra handlowe 4,0 ~ Wszyscy ludzie Kremla: Tajne życie dworu Władimira Putina 5,0 [Akcja: Własna Biblioteczka]

Nie no, gotuję, inaczej się nie da. Ale bardzo prosto. Od czasu do czasu, coś mnie najdzie i wypróbuję nowy przepis (albo sama coś wymyślę), a potem go tłukę aż do znudzenia (co nie znaczy, że codziennie). Lubię wprowadzać nowe składniki, ale to przeważnie detale, które uzupełniają stare przepisy, bądź w pewnym momencie wypierają jakiś inny składnik. Co do książki, o której piszesz - w notce z okładki nie jest wspomniane, żeby któryś z autorów...

Tak, trochę czytam. Może nieszczególnie dużo, ale więcej niż wcześniej. Wydaje mi się, że takim kompendium wiedzy na temat zdrowych pokarmów może być ta książka: Jak nie umrzeć przedwcześnie: Co jeść, aby dłużej cieszyć się zdrowiem. To cegła, ale napisana przystępnie. Jeśli chodzi o detoks, to ja się zafiksowałam na diecie/poście dr Dąbrowskiej, jeśli chcesz sprawdzić co to, to polecam albo jej stronę internetową albo jej książki dostępne w form...

Mój luty: ~ Ciało i ducha ratować żywieniem 4,0 [Akcja: Własna Biblioteczka] Zapis audycji dr Dąbrowskiej nadawanych przez Radio Maryja na temat zdrowotnych właściwości postu owocowo-warzywnego zawierający nie tylko wykłady pani doktor, ale też tzw. "świadectwa" osób, które pani doktor przeprowadziła przez post. Bardzo podnoszące na duchu. Aż chce się pościć. ;-) Autorka wiąże też post z religią, co nie dziwi biorąc pod uwagę medium, w którym ...

To ja też nie będę najlepszym polecaczem, bo mnie też Historia wewnętrzna się podobała. :-) Dobre bakterie są bardziej amerykańskie, proste i nastawione na konkretne przykłady z parktyki doktor Chutkan. Lekarka opisuje komu jej się udało pomóc i jakie miał dolegliwości, komu nie i jak. Oczywiście też, co najważniejsze jak. O swoim życiu jako o przykładzie też pisze. Jest jeszcze druga jej książka, a w zasadzie pierwsza Zdrowa lekkość brzucha, w k...

Tak, zapewne dlatego, czyli jesteśmy na bieżąco. :-) Mnie się książka Enders podobała, ale szukam też bardziej praktycznych wskazówek, więc czytam dalej kolejne książki. Tę również dopiszę do kolejki, skoro polecasz.

Zawsze można wybrać nieco lżejszy dezodorant np. bez soli aluminium. Tak na wszelki wypadek. Aluminium w dezodorancie brzmi strasznie. :-) Tego typu publikacje robią w sumie dobrą robotę o tyle, że zwracają uwagę, by być uważniejszym. Przyglądać się krytycznie kupowanym produktom. Ciekawe jest to, że od niedawna, chyba tak naprawdę "Historii wewnętrznej.Jelita" nastąpił wysyp książek w wersji pop o układzie pokarmowym i o bakteryjnym mikrobiom...

Jak lubisz czytać o roślinach, to może nie. Mnie rośliny interesują najbardziej w kontekście gastronomiczno-zdrowotnym (i mogę o tym czytać). Ale też jestem ciekawa książki Goodall o roślinach, pewnie kiedyś pożyczę i przeczytam.

Jasne. Bo ważne jest "jak". Choć "co" pewnie ważniejsze. Istotne jest też podejście. Jeśli ktoś pisze, jakby wszystkie rozumy pozjadał, nie potrafi wątpić, posiadł prawdę wszechświata, nie zostawia pola dla niepewności, brak mu pokory i skromności, to czytać go raczej nie mam ochoty. Błyskotliwość wywodu, erudycja, lekkość pióra są jednak pociągające. Z tego powodu na pewno też sięgnę nie tylko po Chestertona, ale też po Rymkiewicza.

A ja od miesiąca poznaję sekretne życie drzew. Nawet jest ciekawe, miejscami bywa porywające (wspólnota buków! współczuje wśród drzew?), ale za późno się zorientowałam, że mnie ten temat zupełnie nie leży. Setnie się nudziłam w muzeum lasu w Białowieży, nie mogłam się skupić nawet na tym, co mówiła mi do ucha Czubówna. Ale rozdział po rozdziale, doczytam do końca.

Ok, rozumiem. Mój kolega czytał ją kilka miesięcy, nie skarżąc się na trudność tekstu, a wręcz z entuzjazmem opowiadał co tam wyczytał, więc stwierdziłam też, że chodziło o grubość. Od ideologii czy też raczej światopoglądu uciec się nie da. Wiem, że to frustrujące. Też tak uważam. Akurat KP ma światopogląd zbliżony w wielu punktach do mojego, więc ich książki mnie odprężają (wiem, wiem, umysłowe lenistwo). Z kolei jakbym sięgała po coś z Fron...

U mnie też leżakuje (od wielu lat na półce). Po Złych Samarytanach mniej mi się chce ją czytać, autor krytykuje koncepcję "kulturalizmu" wyrażoną m.in. w tej książce (wolę wierzyć w jego teorię, niż w teorię kulturalistów tak jak ją przedstawił). Jest gruba, ale czy jest trudna? Co to znaczy, że ciężka do szybkiego przeczytania?

Styczeń 2017 ~ Bajka o Rašce i inne reportaże sportowe 5,0 Autor "Śmierci pięknych saren" był reporterem sportowym i pisał o sportowcach. Nie moje klimaty na pierwszy rzut oka, ale Pavel tak o nich opowiada, że sport jest tylko tłem, a na pierwszy plan wysuwają się interesujące, niezwykłe jednostki, często mistrzowie, którzy musieli pokonać wielkie przeszkody by się nimi stać (a to zawsze fascynująca opowieść!). Tytułowy esej podobał mi się najm...

Czytam strasznie chaotycznie. Raz to, raz tamto. Ale nie wiem, czy chcę to zmieniać. Chyba nie.

Junichuro Tanizaki napisał przepiękny (i miejscami zabawny) esej o estetyce japońskiej. Poetyckim językiem. Bardzo japoński w formie i treści. Jak te grafiki czarnym tuszem malowane, gdzie kilka kresek pozwala oddać coś bardzo w rzeczywistości złożonego. Esej jest wydany osobno przez Karakter, ale wchodzi też w skład antologii "Estetyka japońska" pod red. K. Wilkoszewskiej: http://universitas.com.pl/produkt/2262/E​stetyka-japonska-Estetyka...

Dzięki, choć naprawdę nie wiem, skąd pomysł, że ja cokolwiek optymistycznie wyznaję. :-) Jest to sprzeczne z mą istotą. A istota jest wątpiąca. Wątpię, więc jestem.

A mnie się przypomniało, jak do wyborów (nie pamiętam na jakim szczeblu) podchodził Chris o poranku z Przystanku Alaski. On nie mógł głosować, bo był byłym więźniem, ale ten dzień był dla niego świętem, był dniem szczególnym, bo pozwalał uczcić właśnie wolność - wolność wyboru. Poczucie mocy. Wpływ. Jakkolwiek by to się okazywało praktycznie, demokracja, tj. rządy ludu, chociażby przez swoich przedstawicieli, a więc możliwość wolnego wyboru, to j...

Może to socjologiczne (?) rozumienie demokracji jako egalitarności? ;-) Autorzy książeczki dla dzieci wiążą demokrację z wolnością.

W listopadzie przeczytałam: ~ Przewodnik Pani Bradshaw: Ilustrowany informator o drogach żelaznych 4,0 [Akcja: Własna Biblioteczka] nostalgiczna podróż koleją przez Świat Dysku. Opowiada dystyngowana dama, więc jest i przyjemnie, i zabawnie. ~ Co to właściwie jest demokracja? 4,5 książka dla dzieci, ale dorosłym też warto przypomnieć co to jest ta demokracja. ~ W rzeczy samej: Osobliwe historie wspaniałych materiałów, które nadają kształt na...

Eeech, to niefajnie, sprawdzę w takim razie bez wielkich oczekiwań w bibliotecznym egzemplarzu. ;-) Dunham wdarła się przebojem do kultury popularnej i trochę w niej namieszała. To tak jak z Bridget Jones, Zmierzchem, Greyem - mogą ci się nie podobać, ale wywarły wpływ na popkulturę i ludzi. Mnie akurat Dunham przekonuje, ale ja mam wielką słabość do nowojorskich dziewczyn. ;-)

Tak, też miałam skojarzenia z powieścią Fannie Flagg. :-) Poza tym, napełniła mnie tęsknotą za Jane Austen.

Intrygujące, dzięki! Na pewno przeczytam, ale myślę, czy kupować, czy poczekać aż biblioteka kupi (skłaniam się do poczekania).

Ciii... na Lamparta też mam ogromną ochotę. Mam takie piękne wydanie z BB! Lampart wydaje się jednak bardziej... zwarty (?), bo Genialna przyjaciółka ma 4 tomy (co prawda cudownie wydane, bo linijki są dość krótkie i przez to super się je czyta, ale każdy tom jakieś 400 str. ma).

O, a u Ciebie Ch...wa Pani Domu bardzo dobrze. Czyli - warto, polecasz?

Ch...owa Pani Domu taka ch...wa? Serce mi się kraje, jak widzę tak niskie oceny dla Dunham, ale sama dałam niewiele lepszą (3,0).

Mój październik: ~ Pochwała cienia 6,0 [Akcja: Własna Biblioteczka] piękny i przenikliwy esej na temat japońskiej estetyki. ~ Stowarzyszenie Miłośników Literatury i Placka z Kartoflanych Obierek 4,0 przyjemne czytadełko w formie epistolarnej opowiada o dobrym życiu po straszliwych doświadczeniach wojny. ~ Genialna przyjaciółka 5,0 zapowiada się nie lada seria - środek XX wieku, Włochy, dzielnica nędzy, a tam dwie niezwykłe dziewczyny wchodz...

Ciekawy temat. :-) Nie licząc opowiadań z antologii, to Ewy Białołęckiej nie przeczytałam tylko Róża Selerbergu (cóż za przeoczenie, koniecznie muszę nadrobić!). Philipa K. Dicka, mimo że nie przeczytałam wszystkiego, to prawie wszystko i raczej wszystko co najważniejsze. Ostatnio czytane jego książki sprawiały mi już lekki zawód. Poza tym, w opowiadaniach jest WSZYSTKO. ;-) Eugenides więcej niż przeczytałam, po polsku nie wydał. Ann Fadmina t...

Super, że zwróciłaś na nią moją uwagę. Dziękuję. :-)

Nie jestem jej wielką fanką, czytałam z przyjemnością (dobrze napisana i przetłumaczona; sama się czyta). Cała sytuacja (czyt. to małe życie) mocno przerysowana, ale rozumiem, że taki był zamysł, nie krytykuję. Mimo to, to nie mój typ lektury. Z prozy, nazwijmy ją umownie, obyczajowej wolę bardziej niedopowiedziane style - np. Alice Munro, czy Elisabeth Strout. Dobre czytadło.

Mój wrzesień: ~ Zbuntowana 2,0 ~ Mam na imię Lucy 4,5 ~ Małe życie 4,5 [Akcja: Własna Biblioteczka] ~ Sentymentalny portret Ryszarda Kapuścińskiego 4,0 ~ Wielki przypływ 4,5 ~ Ostatni smokobójca 3,5 ~ Pociągi pod specjalnym nadzorem [powtórka] 5,5 [Akcja: Własna Biblioteczka] ~ Okamgnienie 4,0 ~ Nie odstępuj ode mnie 4,5

Też mam nadzieję niedługo przeczytać Lis (wypożyczona leży na stosie). A trzymam kciuki za Szczerka, rozkłada mnie na łopatki. Z wygranej Grzebałkowskiej też się ucieszę (tak samo Lis). Reszty książek nie czytałam.

Czekam na razie tylko na 1 książkę: Rzekomo fajna rzecz, której nigdy więcej nie zrobię

Dzięki, byłam pewna, że to czytałam... Muszę zatem zapolować. ;-)

Mój sierpień: ~ Dobre bakterie: Program żyj brudniej, jedz czyściej 4,5 [Akcja: Własna Biblioteczka] co prawda wszystkie rady zawarte w tej skądinąd przyjemnej książce można by zmieścić w 1/10 jej objętości, ale dużo dobrej energii i czuję, że działa. ~ Najwspanialszy parostatek 3,5 druga część cyklu Świat rzeki, której bohaterem jest nikt inny jak zmartwychwstały Mark Twain. Pomysł nadal ciekawy i ciekawie rozwijany, jestem ciekawa kolejneg...

Niestety nie mam takiej wiedzy jak recenzent Histmagu na temat aparatu represji PRL, dopiero ją składam z kawałeczków czytając różności na ten temat. Ale jedno jest pewne - Lipiński dobrze pisze. ;-)

Nie czytałam jeszcze reportażu o Przemyku. Za dużo byłoby naraz. Teraz czytam Terzaniego o Kambodży, więc znowu będę musiała trochę odczekać. Wstrząsające, za każdym razem. Dużo autora w tym reportażu, ale ja tak lubię. On się przygląda, przemyśliwa, rozmawia, nie zawsze mu się udaje podejść odpowiednio do osoby, z którą chce przeprowadzić wywiad, zastanawia się nad przyczynami tego, że nie chcą z nim rozmawiać. Opisuje katów kiedyś i teraz (w tr...

Mój czerwiec: ~ Leczenie dietą: Wygraj z candidą! 2,5 ~ Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem 5,0 [Akcja: Własna Biblioteczka] ~ Kapryśne lato 5,0 [Akcja: Własna Biblioteczka] ~ W północ się odzieję 4,5 [Akcja: Własna Biblioteczka] ~ Bicia nie trzeba było ich uczyć: Proces Humera i oficerów śledczych Urzędu Bezpieczeństwa 5,0 [Akcja: Własna Biblioteczka] ~ Cukier - cichy zabójca: Jak pozbyć się uzależnienia od największej truci...

Czytałam "Śród żywych duchów" i byłam zachwycona tą książką! :)

Hm, Marylku, ale ja nie zamierzałam w tym [moim poście] oceniać, tylko stwierdzić fakt. Nie piętnuję podglądania ;-) z zamiłowaniem. Ani czytania z emocjami. Na zimno potrafią pewnie tylko psychopaci, choć pewnie jesteśmy już trochę znieczuleni tymi wszystkimi obrazami okropieństw, które pokazuje telewizja. Tak czy inaczej, widoku cudzego cierpienia jest w cenie.

O, tu jest pokrewieństwo (chociaż ogranicza się do Szejnert i nie obejmuje Kinga ;-)).

Pokrewieństwo będzie, jeśli jednak sięgniesz i spodoba Ci się "Dom żółwia" i "Wyspa klucz". ;-)

A ja trochę nie łapię granicy. Chyba wszystkie reportaże, które czytam to nie są żadne fakty (bo to byłaby encyklopedia; zresztą - czym są fakty?), a obserwacje, z natury rzeczy przefiltrowane przez autora. Autorzy mają różne podejście, różną wrażliwość i niektórzy lubią sobie podywagować. Lubię dywagacje, lubię też lapidarność, lubię dużą wrażliwość na krzywdę. Może być zmieszanie z esejem, może udawać fikcję, może być nawet do pewnego stopnia f...

Ech, "Czarny ogród" to jedna z dwóch* jej książek, które zaczęłam i odłożyłam. Nie mogłam się wciągnąć w opowieść. Przeszkadzała mi drobiazgowość, choć w "Wyspie kluczu" i "Domu żółwia" nie odczuwałam z tego powodu dyskomfortu (czyli może tak jak piszesz - chodzi o temat? nie ciekawi mnie specjalnie Śląsk czy Polesie). Obiecuję sobie, że jeszcze do nich KIEDYŚ wrócę. * druga to "Usypać góry".

Jesteś usprawiedliwiona. ;-)

Nothomb o tym pisze w Kwas siarkowy Tak poza tym, to, że czytamy kryminały czy reportaże o ludobójstwach (Tochman o tym pisze na okładce "Dzisiaj narysujemy śmierć", a może nawet w jakimś wstępie do książki... a potem jeszcze w "Eli, Eli" o turystach zwiedzających dzielnice nędzy na Dalekim Wschodzie), to też takie podglądanie cudzego cierpienia (z zamiłowaniem).

Tak, Domarańczyk pojechał tam tuż po zakończeniu tego strasznego eksperymentu na żywym organizmie.

No tak, z tym, że to nie osobowość bohaterów, ani ich zachowania wpływają na fakt, że Zmierzch (czy inne młodzieżowe czytadło) jest kiepską literaturą. Przecież nie ocenimy źle Z zimną krwią, Capote'ego przez pryzmat bohatera o którym pisał. (sorry, ale musiałam to dopisać)

Mój czytelniczy maj: ~ Kampucza, godzina zero 4,5 ~ Zbójecki gościniec 5,0 ~ Czego nie można kupić za pieniądze: Moralne granice rynku 5,0 ~ Piaseczniki 4,5 [Akcja: Własna Biblioteczka] ~ W kleszczach lęku 4,5 ~ Dobrze się myśli literaturą 5,0 [Akcja: Własna Biblioteczka] ~ Marcovaldo czyli Pory roku w mieście 4,0 ~ Długa Utopia 4,5 ~ Krąg 4,5 [Akcja: Własna Biblioteczka] ~ Siedem dobrych lat 4,5 [Akcja: Własna Biblioteczka]

To może najpierw przeczytaj ten esej Koziołka zanim zabierzesz się za coś innego Springera (ale uwaga, esej jest przychylny, jeśli nie entuzjastyczny). :-) Dla mnie teksty Springera są ok - to jest specyficzny reportaż, ale reportaż. Rozumiem, że Tobie bardziej zależy na czymś w rodzaju esejów o architekturze..? A Tochman ani Krall (reportażystka-poetka) Cię nie zachwycają?

Springer pisze nie tylko o architekturze, ale w moim odczuciu bardziej o planowaniu przestrzennym. On jest reporterem, nie architektem. A wymiar ogólny składa się u niego z jednostkowych historii. Jeden z esejów Koziołek poświęcił książkom Springera - polecam.

Haha, zarzuciłeś mnie linkami. Jak ja się spod nich wygrzebię. ;-) Och, ach, Ameryka. Nie jesteśmy w Ameryce, tylko w Polsce. Tutaj tęsknię za poprawnością polityczną, bo wszyscy są tacy niepokorni. :P

Zawsze jak ktoś lekceważy polityczną poprawność przypomina mi się ten obrazek: https://scontent-amt2-1.xx.fbcdn.net/v/t​1.0-0/s552x414/1931345_10153807069117889​_6673857205497313511_n.jpg?oh=1604d57085​3f84da8e4cd4be4c7fca40&oe=57CD48EE

A jaki masz system? (działa prawidłowo?)

Nie wytrzymałam i kupiłam sobie dziś tę książkę na targach. "Nowej fantastyki" dawno już nie czytam, więc nie miałam okazji się zetknąć.

Hm... to chyba powinno być na odwrót. Zdawałoby się, że w technicznych książkach szczegół jest ważny. W beletrystyce łatwo można się domyślić. Tak czy inaczej mnie zniechęca fakt, że w obcym języku jednak czyta się wolniej (tzn. ja czytam), a ja i tak wolno czytam. Poza tym, tyle jest przetłumaczonych dobrych, nieprzeczytanych jeszcze książek...

Kurczę, to też świetne. Cierpię teraz przez zbyt mały monitor. Fajnie byłoby to wydrukować.

Fajowe!

Dzięki za info, pominę ją (trzeba szanować swoją intuicję).

Oj, tam. Dick ma swoją własną nagrodę. ;-) Priesta sobie już zapamiętałam - na pewno sięgnę. Kwestia kiedy. Rzeki.. nie brałam pod uwagę, ale wezmę. :-) Natknęłam się za to na hymny pochwalne ku tej książce: Królowie Dary (chociaż wyszła w 2016 r. na stronie Bonito jest całe dzikie mnóstwo długich recenzji na jej temat). Jestem mocno zaintrygowana. @Louri wprowadzał do katalogu.

No właśnie, mnie te wątki z sadzeniem i konstruowaniem tak sobie bawią. Interstellar i nauka

Nie no, chyba mówimy o obu...

Oj, nie chce mi się tego Marsjanina czytać. Oczywiście widziałam film. Wystarczy. Nic mądrego z niego nie wynikało. Natomiast czaję się na książkę o fizyce Interstellara. ;-)

Mnie, jak Hani, też nie przeszkadza, że znam przebieg akcji. :-) Rowling dobrze pisze. Doceniłam to przy "Trafnym wyborze" i właśnie 1. tomie HP w oryginale.

Ok, przekonaliście mnie. :-) Wypożyczę sobie HP po ang. Ale w wersji papierowej. Słuchać za bardzo nie mogę (szybko się wyłączam). :-) @Louri, wszystkie, które wymieniłeś czytałam, oprócz Jo Walton (odstrasza mnie opis - godzenie się ze śmiercią i okładka - dziewczynka z laską). Mignęła mi ta okładka tak z rok temu na Goodreads, widocznie była popularna. Connie Willis znam, przeczytałam kilka jej książek z 10 lat temu - fajna sprawa. Na mni...

HP czytałam chyba tylko 3 tomy. Resztę obejrzałam i nie chciało mi się już czytać. Potem miałam plan, żeby przeczytać po angielsku - pierwszą część przeczytałam, uważam, że w oryginalne jest super napisana, a o reszcie zapomniałam jakoś, rozeszło się po kościach. Ciekawią mnie Marsy Robinsona - na tej liście są 2 - niebieski i zielony, a na Nebuli - czerwony. Opis niezbyt mnie zachęca - wydaje się, że książki są zbyt obyczajowe jak na SF (z te...

2007, 2008 - dwa razy Novik.

:(

To był dobry pomysł. Jakoś mi umknął. :(

O, jaka piękna czytatka!

Ja już czułam się zachęcona jakąś Twoją rozmową na ten temat na B-netce. :-)

Mnie ostatnio jest potrzebny porządnie wykreowany świat. Nawet postaci specjalnie nie potrzebuję. No i jakaś myśl, która za nim stoi. Albo dwie. Akcja może być szczątkowa (lepiej mniej niż więcej). Czyli nie dla mnie Jacob.

Oj.. a ja chciałam się wreszcie przemóc do Mitchella właśnie tym Jacobem. :( Ale w kościach czuję, że to nie dla mnie. Tak samo jak "Światło, którego nie widać" - przeczytałam trzy strony i odłożyłam. Po co się zmuszać.

I dla mnie. :-)

Ok, ok. Tak, wszystko teraz robi się pod samochody. :( Czasem jednak zapala się światełko w tunelu, że miasta chcą ograniczyć obecność samochodów w miastach, ale nie sądzę, żeby to miało jakiś większy wpływ na to, jak będą w najbliższej przyszłości wyglądać/zmieniać się polskie osiedla (czy nawet centra miast). Wciąż jesteśmy zachłyśnięci dobrobytem, a samochód to taki namacalny jego objaw.

No nie wiem. Te maciupeńskie mieszkanka, pekiny, niskie sufity, zsypy, ciemne kuchnie. Raczej jestem fanką kamienic pod względem rozkładu pomieszczeń i ich wielkości/wysokości. Dzięki Springerowi poznałam jednak myśl, która stała za tymi osiedlami i na pewno jest ona często ciekawa i mądra, ale nie chciałabym mieszkać na osiedlu Słowackiego w Lublinie. Ani na Przyczółku Grochowskim.

Dzięki! Będę miała na uwadze. :-)