Teksty i komentarze

Wrzucam Shafak Elif (Şafak Elif) do schowka :)

Tu pewnie nie jest nawet antypatia, tylko próba unurzania w paskudztwie tak przy okazji. Na przykład: zaczyna się zastanawiać, czy Faulkner nie był aby rasistą. Po czym następuje kilka stron rozważań ogólnych, jaka to Ameryka była i jest rasistowska, przynajmniej według Pariniego, bo podawanie faktów uważa za rasizm. Następnie wraca do Faulknera i nie przedstawia żadnego konkretnego zarzutu. Ale czytelnik ma już w mózgu skojarzenie: Faulkner i ra...

Dziesiąty tom serii o Smerfach, która ma pomagać najmłodszym czytelnikom w przezwyciężeniu swoich lęków. Każdy album jest uzupełniony wskazówkami dla dzieci i ich rodziców, jak radzić sobie z kłopotami emocjonalnymi. Słabeuszek to miły i uczynny Smerf, który chce uczestniczyć we wszystkich grach i zabawach przyjaciół. Niestety, nie jest ani szybki, ani silny, ani zwinny. Nie umie się też obronić przed żartami, które stroją sobie z niego kol...

Ja z tej serii mam trzy, "Honor" jest starszy i z innego wydawnictwa, niestety.

Iga jest uroczą dziewczynką. W dniu urodzin dostaje od dziadka wyjątkowy prezent. To wspaniała przytulanka - miś Nastka. Szybko się okazuje, że nie jest to zwykły pluszak. Od tej pory będzie on pomagał dziewczynce mierzyć się z małymi i dużymi problemami. Podczas urodzinowego przyjęcia jeden z kolegów Igi, Jaś, wydaje się bardzo smutny. A przecież nikt nie powinien być smutny w taki piękny dzień! Okazuje się, że chłopiec boryka się z pewnym...

Kontynuacja książeczki na dobranoc, którą pokochały dzieci na całym świecie! Dziś przed autami wielkie wyzwanie: budowa autostrady. Ale szóstka przyjaciół - od ogromnego dźwigu aż po tycią miniładowarkę Brumkę - żadnej pracy się nie boi! Tym bardziej że ma do pomocy siedem zupełnie nowych maszyn - takich jak cysterna z wodą czy rozściełacz asfaltu. A więc bez obaw: droga zostanie ukończona przed wieczorem i wszyscy dojadą nią bezpiecznie do ...

Życie w okupowanej przez Niemców Warszawie z każdym dniem staje się trudniejsze, a podziały między mieszkańcami głębsze. Coraz większa nędza i głód sprowadzają na miasto plagę tyfusu. Helena haruje ponad siły w pogrążonym w chaosie szpitalu żydowskim i szybko się przekonuje, że w nowej rzeczywistości może liczyć wyłącznie na siebie. Na przekór wszystkiemu marzy o Poldku, swojej największej miłości. Malinowscy walczą o utrzymanie warsztatu r...

12 miesięcy, 60 tysięcy kilometrów, 46 krajów, jeden samochód i para w podróży po Afryce… To książka nie tylko dla miłośników dalekich wypraw i niezwykłych przygód, lecz także dla osób zainteresowanych Afryką oraz mechanizmami społecznego, gospodarczego i politycznego wpływu na rzeczywistość. Autorzy piszą m.in. o zanikającej etniczności i komercjalizacji kultury, o długofalowych skutkach niewinnego rozdawania dzieciom cukierków i o tym, jak p...

Clara Törnvall odtwarza swoją drogę do diagnozy wysokofunkcjonującego autyzmu, którą dostała w wieku 42 lat. Poszukując przykładów autystek Törnvall, natrafia na: Emily Dickinson, Daryl Hannah, Simone Weil, Beatrix Potter, Elfride Jelinek, Gretę Thunberg. [Wydawnictwo OsnoVa, 2022]

Żeby nie było, że tylko jedna osoba aktywna w tym temacie ;) Cedry pod śniegiem A nowa odsłona jak najbardziej :)

Senat Rzeczypospolitej Polskiej zdecydował, że Wisława Szymborska będzie patronką roku 2023. Obok polskiej noblistki, patronami nadchodzących 12 miesięcy będą Mikołaj Kopernik oraz Jan Matejko. Senatorowie uznali, że "rok 2023 będzie nie tylko doskonałą okazją do pełniejszego zaprezentowania postaci Wisławy Szymborskiej oraz jej twórczości, ale także do debaty na temat miejsca poetyckiego słowa we współczesnym św...

Właśnie kończę "Bękarta ze Stambułu" i całkowicie podzielam opinię o Shafak Elif (Şafak Elif). Wydawnictwo Poznańskie tak pięknie wydało książki tej autorki, że kupiłam już cztery. Okładki są autorstwa Uli Pągowskiej, podobnie jak okładki serii Dzieł Pisarzy Skandynawskich, i są piękne, tak jak obrazy tej artystki. Oczywiście nie kupiłabym ich wyłącznie dla okładek, ale tak się składa, że w tym wypadku wartości estetyczne i literackie uzupełniają...

Dziękuję za wartościowe uzupełnienie. Pozdrawiam!

Debiutem scenicznym Adama Nardellego była rola Orcia w "Nie-Boskiej komedii" (w inscenizacji A. Hanuszkiewicza) na deskach Teatru Narodowego w Warszawie. Premiera miała miejsce 20 marca 1969 roku, wspomniany "Kordian" miał premierę 30 stycznia 1970 roku.

Przeczytałem o kolejnej części… dramatu:P Może być. I tak w tym temacie to wyłącznie (no prawie, tak na jakieś 98%) ja udzielam się.

Pierwsze wrażenia PS. Może kolejną część tematu zaczniemy? 🙂

Z niewymienionych książek jeszcze o katastrofie dwóch autobusów nad Jeziorem Żywieckim: Tajemnica Wilczego Jaru

Inteligentny, podnoszący na duchu debiut Young Adult, idealny dla fanów Becky Albertalli i Adama Silvery. To nie jest kolejna rozprawka w szkolnym stylu, to czuła i mądra opowieść o miłości między dwoma młodymi chłopakami. Cal chce być dziennikarzem. Jest już w połowie drogi do sukcesu, dzięki koncie na FlashFame z pół milionem obserwujących i perspektywą stażu w Buzzfeed. Ambitne plany pokrzyżuje mu jednak wybranie jego taty pilota do głośn...

"Jeśli porusza cię to tylko ze względu na język, to masz farta. Myślę - dlaczego ja tego nie napisałam, każda z nas powinna pisać o tym, co boli, nie gasić płomienia słusznego wkurwu. Alex werbalizuje ten wkurw". Nika  "Nie do rymu, nie do taktu, sama treść, chore gówno. Jaśmina Polak płakał jak czytał. Nie mam żadnego tomiku poezji w domu, bo nie potrzebuję, ale ten tomik będę miała, bo jest piękny, potrzebny i poręczny. Cokolwiek powiem...

Recenzja oficjalna PWN Recenzent: dot59 Z jedenastu wydanych dotąd po polsku powieści Elif Shafak czytałam trzy – „Honor”, „10 minut i 38 sekund na tym dziwnym świecie” i „Bękarta ze Stambułu” – już po pierwszej nabierając przekonania, że jest to pisarka warta zainteresowania, a po drugiej, że bez szczególnego zwlekania przeczytam każdą jej książkę, która mi wpadnie w ręce. Nie dlatego, żebym tureckie klimaty lubiła bardziej, niż np. francusk...

Mnie się Czas niezrównany: Życie Williama Faulknera bardzo podobał. Aczkolwiek czytałam to na tyle dawno, że w tej chwili, poza kilkoma anegdotami i ogólnym dobrym wrażeniem, niewiele pamiętam. W każdym razie Parini z pewnością Faulknera nie obrażał.

Brrr, aż tak źle? A ja chciałam mimo wszystko dać tej Faulknerowskiej biografii szansę, w nadziei, że z innym twórcą Pariniemu poszło nieco lepiej... "Lekceważony noblista" (nawiasem mówiąc co za dziwaczny tytuł, w oryginale przecież tego nie ma) nie jest podszyty wyraźną antypatią wobec Steinbecka, ale napisany został – tak to odczułam – w sposób gruboskórnie upraszczający. I pełno tam nachalnych interpretacji spod znaku Freuda, którego Parini ...

Całkiem interesujący thriller, wciagnął mnie, mimo zbędnych elementów baśniowych. Mam tylko wrażenie, że zachowanie Rachel w dzieciństwie było... zbyt dziecinne. Jakoś nie pasowało mi do dziesięciolatki.

Wspaniała powieść, niepokojąco aktualna, a zarazem napisane z lekkością i dowcipem. Akcja toczy się wartko, każda strona zachwyca.

Aki Ollikainen (ur. 1973) - z zawodu fotograf i dziennikarz. Debiutował w 2012 roku powieścią "Biały głód", która doczekała się licznych nominacji i nagród w Finlandii, a także nominacji do prestiżowej Międzynarodowej Nagrody Bookera. Ma w swoim dorobku trzy powieści, głośny kryminał napisany wspólnie z żoną Millą, a prawa do jego książek zostały sprzedane do kilkunastu krajów.

Biały głód

Czyli nie tylko w biografii Faulknera Parini wykorzystał pisarza do promowania swoich poglądów i opluwania tego, o którym pisze?

Adolf Hitler nigdy nie wizytował żadnego z obozów koncentracyjnych (stalagów zresztą - też), nigdy wśród służby Ewy Braun nie istniała osoba wyciągnięta z obozu. Anna Lerke to pseudonim.

Zgadzam się w stu procentach z Twoim postrzeganiem twórczości Steinbecka. Czytając jego utwory, nawet te mniej znane, jak "Księżyc zaszedł" czy "Była raz wojna", widzi się i czuje ten świat opisany, który - jak myślę - będzie tak samo widzialny i odczuwalny nawet dla ludzi z pokolenia "cyfrowego", już zupełnie nieznających przedstawionych realiów z własnego doświadczenia.

Właściwie ten tytuł mógłby brzmieć "Wściekły na świat, wrażliwy na ludzi" - dla mnie byłoby to zdanie idealnie opisujące postawę twórczą Steinbecka. Autor tej biografii nie idealizuje go jako człowieka - i nie powinien, bo wszyscy wiemy, że wielcy twórcy często tylko w tym jednym wymiarze, artystycznym, osiągają wyżyny, a w takim czysto ludzkim niekoniecznie - i w moim odczuciu stosunkowo mało opiera się na domysłach, podpierając się raczej cyt...