Księga Urantii (< praca zbiorowa / wielu autorów >) (1955-US-Chicago/IL)

Urantia to nazwa planety Ziemi, używana przez społeczność wszechświata.

Struktura Wszechświata:
Wszechświat słada się z Wszechświata Centralnego, zwanego Havoną, który jest kreacją boskiej doskonałości i nie posiada początku, ani końca. W samym sercu tego wiecznego, centralnego wszechświata znajduje się stacjonarna Wyspa Raj, która jest geograficznym centrum nieskończoności i miejscem pobytu wiecznego Boga.

Wokół Wszechświata Centralnego krąży siedem evolucyjnych superwszechświatów czasu i przestrzeni. Jednym z nich jest Orvonton, który – podobnie jak i pozostałe superwszechświaty – składa się z wszechświatów lokalnych. Jednym z nich jest Nebadon, lokalny wszechświat, w skład którego wchodzi Urantia (Ziemia) oraz inne, zamieszkałe planety.

Ojciec Uniwersalny jest Bogiem całego stworzenia, Pierwszym Źródłem i Centrum wszystkich rzeczy i istot. Bóg, jako Pierwsze Źródło i Centrum, jest pierwotny w odniesieniu do całości rzeczywistości; jest nieskończony i wieczny. Bóg-Ojciec Uniwersalny jest osobowością Pierwszego Źródła i Centrum.

Wyspa Raj jest Absolutem materialno-grawitacyjnej kontroli Pierwszego Źródła i Centrum. Raj jest nieruchomy, stanowi jedyną stacjonarną rzecz we wszechświecie wszechświatów. Ta wieczna Wyspa jest aktualnym źródłem wszechświatów fizycznych – przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Raj nie jest Stwórcą, jest unikalnym regulatorem wielu funkcji wszechświata. Przez materialne wszechświaty Raj wpływa na reakcje i postępowanie wszystkich istot mających do czynienia z siłą, energią i mocą.

Siły grawitacyjne wszechświatów materialnych zbiegają się w centrum grawitacyjnym Raju dolnego (materialna płaszczyzna Raju). Absolutna osobowość Bóstwa istnieje na wyższym, duchowym poziomie Raju.

Bóg objawia się poprzez kosmos, ale kosmos nigdy nie może zawierać, czy ogarnąć, całości Bożej nieskończoności.

Bóg jako Uniwersalny Kontroler jest potencjalnie obecny w obwodach grawitacyjnych Wyspy Raj, we wszystkich częściach wszechświata, cały czas i w tym samym stopniu, odpowiadając na fizyczne wymagania dotyczące jego obecności. A zatem Bóg potencjalnie przenika wszechświaty materialne przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Jest on zasadniczą podstawą spójności materialnego stworzenia.

Bóg, z punktu widzenia zjawiska nieduchowego, jest energią. Pierwsze Źródło i Centrum jest pierwotną przyczyną wszechświatowego fenomenu materialnego całej przestrzeni. Z tej Boskiej działalności wywodzi się cała energia fizyczna i inne przejawy materii. Światłość, znaczy światło bez ciepła, jest jeszcze jednym, nieduchowym przejawem Bóstw. Jest jeszcze jedna forma energii nieduchowej, która jest właściwie nieznana na Urantii; jak dotąd nierozpoznana.

Bóg ustanowił obwody całej energii. Zarządził czas i sposób pojawiania się wszystkich form energii-materii. I wszystkie te rzeczy trzymane są zawsze w jego wiecznotrwałym uchwycie – kontroli grawitacyjnej skoncentrowanej w Raju dolnym.

Wszechświat nie był nieunikniony. Wszechświat nie jest przypadkiem, nie jest też samoistny. Wszechświat jest dziełem stworzenia i dlatego jest w pełni podległy woli Stwórcy. Mechanistyczny filozof twierdzi, że odrzuca ideę uniwersalnej i niezależnej woli, tej właśnie niezależnej woli, której działanie w wypracowaniu praw wszechświata tak głęboko szanuje. Jakiż to niezamierzony hołd składa Stwórcy praw mechanista, gdy wyobraża sobie prawa wszechświata jako automatyczne i same przez się zrozumiałe.

To be continued...

O szczegółach naukowego odkrycia fal grawitacyjnych można przeczytać tutaj:
LIGO i fale grawitacyjne