Czasami wydaje się, iż czegoś takiego jak "Śląsk" - jako pojęcie zupełnie samodzielne - nie ma, że jego skomplikowanie, powikłanie i wielopłaszczyznowość kulturowa zawsze domaga się jakiegoś dookreślenia wskazującego na to, o jakim Śląsku, o którym Śląsku, o jakiej twarzy Śląska akurat mówimy. Pewnie i dlatego - a nie jedynie z racji odmiennych osobowości autorskich - problematyka tego tomiku jest zróżnicowana, jej ton i gęstość rozmaite, podobnie jak problemy w niej poruszane: od świdrującego duszę pytania "Kaj my to som?", wplatającego Śląsk w sakralne obszary egzystencji, przez trudno uchwytne przestrzenie myślenia o Śląsku: tropami piętna, tęsknoty, dystansu, nieobecności, po vulnus, zranioną tożsamość, osadzoną w zdanej na własne cierpienie ranie; od podzielonej diaspory śląskiej, przez pograniczność Śląska i wynikłe z niej tożsamościowe zawikłania, odzwierciedlone w pisarskich wizjach i w kształcie języka, po śląskiego Innego - gorola, tego bliźniego o niejednorodnym obliczu. Mam nadzieję, że Czytelnicy, Ślązacy i nie-Ślązacy, podzielą ze mną admirację dla tej części świata.

[Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2004]