"Fantastyczne samobójstwo zbiorowe" (Hurmaava joukkoitsemurha, 1990 r.) jest, mimo przewrotnego tytułu, powieścią pogodną i pełną nadziei. Chociaż opowiada o prawdziwych problemach ludzkich, to wprawia w dobry humor i wywołuje szczery śmiech.

Arto Paasilinna (ur. 20 kwietnia 1942 r., Kittila) to jeden z najbardziej znanych i cenionych na świecie pisarzy fińskich. Do najpopularniejszych jego powieści, tłumaczonych na prawie 40 języków, należą między innymi: "Jäniksen vuosi" (Rok zająca, 1975 r.), "Wyjący młynarz" (Ulvova mylläri, 1981 r.), "Hirtettyjen kettujen metsä" (Las powieszonych lisów, 1983 r.), "Suloinen myrkynkeittäjä" (Słodka trucicielka, 1988 r.) oraz "Fantastyczne samobójstwo zbiorowe" (Hurmaava joukkoitsemurha, 1990 r.).


Dyrektor Onni Rellonen i pułkownik Hermanni Kemppainen przypadkowo wchodzą do tej samej stodoły, by popełnić samobójstwo. Jednak postanawiają je odłożyć, zamieszczają ogłoszenie w gazecie i zbierają grupę osób, podobnie jak oni zniechęconych do życia. W końcu wyruszają autokarem w zwariowaną podróż po Europie, chcąc znaleźć odpowiednie miejsce na zrealizowanie ponurego zamiaru.

[Wydawnictwo Kojro, 2007]