Maszyna do pisania: Kurs kreatywnego pisania (Bonda Katarzyna) (5)
Świetna pozycja dla początkujących pisarzy, szczególnie takich, którzy dopiero zaczynają pisać swoją debiutancką powieść. Katarzyna Bonda na czynniki pierwsze rozkłada etap pisania, od konstrukcji bohaterów poczynając, na planowaniu fabuły kończąc. Ukazuje nam znane schematy i doradza, jak je łączyć i wykorzystywać w taki sposób, by naszą książkę po prostu dobrze się czytało. „Maszyna do pisania” zawiera także wiele pomniejszych rad i uwag autorki, np. dotyczących dogadywania się z wydawnictwami – czym przekonać wydawcę, jaki rodzaj umowy najlepiej podpisać. Zaletą jest również ładny styl całości.
Nie jest to książka, która sprawi, że każdy napisze bestseller, ale niewątpliwie może okazać się pomocna, jeśli ktoś próbuje wiązać swoją przyszłość z pisaniem książek.

Miłosz: Biografia (Franaszek Andrzej) (4,5)
Nie powiem, trochę się męczyłem z tą biografią. Jestem pod wrażeniem ogromnej pracy włożonej przez Franaszka, jednak książkę czytało mi się raczej jak rozwlekłą pracę doktorską, napisaną co prawda bardzo dobrze, lecz nazbyt szczegółową dla kogoś takiego jak ja. Wolałbym dzieło mniejsze objętościowo, a przyjemniejsze w odbiorze. Rozmiar i ciężar książki, oraz przypisy – jak na złość – zamieszczone na samym końcu, również nie ułatwiają tego stanu rzeczy. Wiersze Miłosza też nie zrobiły na mnie takiego wrażenia, jakiego się spodziewałem (no ale to dlatego, że ich po prostu dobrze nie rozumiem).
Kto chce gruntownie poznać życiorys Miłosza, ten nie znajdzie lepszej książki, ale słabsi duchem czytelnicy mogą przeżyć ciężkie chwile podczas lektury.

Polska anarchia (Jasienica Paweł (właśc. Beynar Leon Lech)) (4,5)
Nie jest to dzieło tak wybitne, jak np. Rzeczpospolita Obojga Narodów (Jasienica Paweł (właśc. Beynar Leon Lech)), bo i objętościowo jest znacznie mniejsze. Mimo to i tutaj Jasienica w świetnym stylu przedstawia nam argumenty na rzecz własnych przemyśleń dotyczących polskiej historii. Autor stara się nas przekonać, że to nie wcale nasze wrodzone warcholstwo doprowadziło do upadku Rzeczpospolitej, ale błędy ludzi rządzących oraz niszczycielski wpływ kontrreformacji, która z zadziwiającą skutecznością zaczęła wyniszczać polski dorobek kulturowy, stawiając szerzenie wiary katolickiej ponad dobro narodu.