Walter Schellenberg (1910-1952) był szefem służb wywiadowczych Trzeciej Rzeszy. Początkowo prywatny sekretarz Himmlera, szybko awansował w nazistowskiej hierarchii. W 1938 r. organizował Einsatzgruppen przed zagarnięciem Czechosłowacji; następnie został szefem wydziału kontrwywiadu Sicherheitsdienst (SD), założonej i kierowanej przez Reinharda Heydricha Służby Bezpieczeństwa SS. W listopadzie 1939 r. dowodził niemieckim oddziałem zbrojnym, który przekroczył granicę holenderską w celu porwania dwóch agentów brytyjskiego wywiadu. W latach 1939-1942 pełnił funkcję zastępcy szefa wydziału VI w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA), któremu podlegała tajna policja polityczna za granicą. Uczestniczył również w przygotowaniach do niedoszłej niemieckiej inwazji, a potem okupacji Wysp Brytyjskich. Fiaskiem zakończyła się powierzona mu misja specjalna mająca na celu porwanie z Lizbony brytyjskiego księcia i księżnej Windsoru. W 1942 r. został zwierzchnikiem Amt Vi w RSHA i szefem ds. bezpieczeństwa na terenach okupowanych. Dwa lata później stanął na czele połączonych służb wywiadowczych SS i Wehrmachtu; pod koniec wojny sam rozpoczął tajne negocjacje z zachodnimi aliantami; nakłonił też Himmlera do podjęcia prób nawiązania rokowań dotyczących ewentualnej kapitulacji wojsk niemieckich na Zachodzie. Oczyszczony przez Amerykański Trybunał Wojskowy w Norymberdze z zarzutu ludobójstwa, został jednak skazany w 1949 r. na sześć lat więzienia za zgładzenie radzieckich jeńców wojennych (został zwolniony w grudniu 1950 r.).

Niniejsze wydanie "Wspomnień..." [Walter Schellenberg, "Wspomnienia arcyszpiega Hitlera"] ukazuje się w nowym przekładzie, nieokrojonym - tak jak ich polska edycja z 1989 r. - z przyczyn cenzuralnych.

[Bellona, 2009]