"Noe: powieść o koniunkturze" jest historią człowieka, który nakręca koniunkturę budując arkę. Tak naprawdę nikt nie wierzy w nadejście potopu, ale wszyscy włączają się w budowę, wykorzystując ją do własnych interesów. Gospodarka rozkwita, lecz rozkwitają także skandale. Opisując proces wzrostu gospodarczego i jego oddziaływanie na poszczególne sfery życia, autor pokazuje, jak w parze z bogaceniem się społeczeństwa rujnuje się indywidualność jednostki. Nie zajmuje się jednak indywidualnymi losami. Interesuje go cały fenomen, jego ideologia i wiążąca się z tym manipulacja opinią publiczną.

"Noe: powieść o koniunkturze" jest przypowieścią, która niesie wartości uniwersalne. Zdarzenia, które miały miejsce w Mezopotamii - w Kraju Dwóch Rzek, odnoszą się do konsumpcyjnego społeczeństwa naszych czasów. Niepohamowane, hedonistyczne dążenia społeczeństwa dobrobytu doprowadzają do tego, że ratunkiem może być już tylko...

[Solura, 2004]