Książka jest pięknie ilustrowanym zdjęciami albumem, wydrukowanym na kredowym papierze (Wydawnictwo Dolnośląskie, 2015). Zawiera wiele unikatowych fotografii Agathy Christie oraz zdjęcia aktorów, którzy wcielali się w postaci z jej powieści.

We wstępie autor oddał głos nie komu innemu, jak samemu Herculesowi Poirotowi, który dzięki niesamowitemu darowi dedukcji oraz wybitnej sprawności swoich szarych komórek w dowcipny sposób udowadnia czytelnikowi, że Agatha Christie jest największą pisarką książek detektywistycznych.

Następnie zapoznaje nas z kalendarium najważniejszych wydarzeń z życia Christie oraz jej drzewem genealogicznym. Doprawdy bardzo zawiłe są koligacje w tej rodzinie.

Życiorys naszkicowany jest pobieżnie, wszak zainteresowani mogą sięgnąć po "Autobiografię" pisarki oraz inne publikacje opisujące szczegółowo wydarzenia z jej życia.

Najwięcej miejsca autor poświęcił analizie powieści Agathy Christie, jej bohaterom oraz temu, co można wyczytać między wierszami jej utworów. Nie jest to sucha, niemal naukowa relacja, jak w książkach Johna Currana, który analizuje jej notatniki, lecz pełna swady gawęda, w fascynujący sposób odsłaniająca wiele smaczków, powiązań i ciekawostek. Zdecydowanie Martin Fido napisał tę część "Świata Agaty Christie" najciekawiej, w tej dziedzinie się zresztą specjalizował, gdy wykładał na wyższych uczelniach.

Część biograficzna pozostawiła we mnie niedosyt, szczególnie że dopiero co skończyłam czytać "Autobiografię" pisarki, a to na tej pozycji w głównej mierze autor oparł rozdział dotyczący życiorysu. Ponadto nie poprzestał na samym przedstawieniu faktów, lecz dodał swój komentarz, swoją ocenę zachowań ludzi z otoczenia Agathy oraz jej samej. Wolałabym, aby pozostał bezstronnym obserwatorem.

Mając na względzie fakt, że wszyscy jesteśmy nasiąknięci czasami, w których żyjemy, trudno jest oczekiwać, iż masowo będziemy wyprzedzać nasze epoki lub wyłamywać się z powszechnych poglądów. Ponadto słowa Martina Fido raziły mnie, gdyż będąc świeżo po lekturze "Autobiografii", w książce Agathy Christie nijak nie mogłam się doszukać źródeł wniosków, jakie autor przedstawił w prezentowanej książce.

Tym, którzy szukają przyciągającego oko prezentu, gadżetu dla miłośnika twórczości Agathy Christie, rozważania dotyczące powiązania wątków zawartych w jej utworach z ówczesną sytuacją w Europie, wydarzeniami oraz znanymi ludźmi mogą wydać się zbyt drobiazgowe i nużące. Wielu odbiorców chce się dobrze bawić czytając powieść detektywistyczną i ma w nosie, czyich wpływów dopatrzył się w tym czy owym opowiadaniu niejaki Martin Fido.

Dla fanów pisarki natomiast ta część będzie ogromnie interesująca, nawet zbyt krótka, a przez kontrast z nią życiorys wyda im się potraktowany po macoszemu. Prawdziwi wielbiciele Christie zazgrzytają zębami, gdy na stronie 84 zobaczą nazwisko jednej ze sztandarowych aktorek odtwarzających rolę panny Jane Marple, Joan Hickson, napisane z błędem. Bolą także potknięcia stylistyczne, trudno ocenić – będące manierą wykładowcy uniwersyteckiego, któremu niełatwo zniżyć się do napisania pozycji popularnej, zrozumiałej dla szerszego odbiorcy, czy wynikające z pośpiechu tłumaczek (Beata Długajczyk, Emilia Skowrońska).

Zbędny wydaje mi się nadmierny dydaktyzm Martina Fido, który zamiast pokazać opinie na temat Agathy Christie głoszone przez różnych badaczy jej życia i dzieł, lansuje niemal wyłącznie swoje poglądy, jako jedynie słuszne. Biorąc pod uwagę, że wydał już kilka takich ilustrowanych książek poświęconych różnym pisarzom, nie sądzę, aby był najbardziej liczącym się autorytetem w tej dziedzinie.

Dwie rzeczy są pewne:

– Każdy znajdzie w tej pozycji coś ciekawego dla siebie.
– Książka pięknie się prezentuje na półce.

Mimo wszystko – polecam!


[Opinię opublikowałam wcześniej na moim blogu]