Użytkownik: first-pepe 05.01.2011 18:48 napisał(a):
Odpowiedź na: Pięć dni zaległego urlopu... | Falcon64 Nigdy nie spodziewałem się, że przeczytam tak znakomity kryminał. Choć z drugiej strony więcej w tej książce z dreszczowca niż faktycznego śledztwa. Niemniej dawno nie czytałem książki, która tak mocno dawałaby czadu po emocjach.
W tej powieści niemal wszystko jest idealnie wyważone i, co najważniejsze, wiarygodne: bohaterowie, rys społeczny, intryga, fabuła itp. Ale najistotniejsze są wnioski, które czytelnik ma po zakończeniu lektury, a mianowicie:
- po pierwsze: truizm, że za ludzkie błędy wynikające z głupoty, ignorancji, tępoty, cena jest najwyższa, a płacą ją zazwyczaj niewinne osoby trzecie,
- po drugie: determinizm, a mianowicie błędy wynikające z głupoty, ignorancji, tępoty są naturalną konsekwencją ludzkich społeczności i nie da się ich uniknąć,
- po trzecie: (NIEWIELKI SPOILER NA KOŃCU TEGO ZDANIA) współczesne prawo karne zasadzające się na winie, która z kolei oparta jest na motywacji (żeby nie przynudzać powiem tylko, że teoria prawa karnego wychodzi z założenia, że nie ma działania ludzkiego, które nie jest zmotywowane)jest abstrakcją i nie przystaje do rzeczywistości, co autorzy gorzko komentują w treści książki (na pytanie policjantów dlaczego mordował morderca grzecznie i spokojnie odpowiada "Bo musiałem", i nic ponadto),
- po czwarte zaś nadziei nie ma, będzie coraz gorzej.

Książka jest napisana ascetycznym stylem, ma się nieodparte wrażenie, że czyta się wyłącznie stenogramy z przesłuchań i notatki służbowe. Ponadto jest króciutka (przeczytałem w 2 godziny) ale wybitnie treściwa. Ponadto "Mężczyzna na balkonie" zawiera w sobie mnóstwo wyśmienitych, zapadających w pamięć scen, z których bodajże najlepsza to przesłuchanie 3-letniego chłopca. Także postać mordercy jest wyjątkowo wiarygodna jak na ten rodzaj literatury.

Podsumowując powyższe, pomimo kilku niewielkich minusów, książkę polecam.