Jadwiga Dörr, doktor nauk humanistycznych, pisarka i poetka rodem z Polski (...) zajmuje ważne miejsce w panoramie polonijnych środowisk twórczych i oświatowych. (...) Jej zasługą jest pogłębienie naszej wiedzy o trudnych procesach wrastania Polaków w obce społeczeństwa i przeistaczania się w Człowieka Zachodu. J. Dörr pokazuje, że te procesy nie są wolne od swoistego dramatyzmu ("Via nova"). Poetka wnosi, bardzo ważny dla kultury, ton pamięci o niezbywalności obecności poety i poezji w życiu współczesnych ludzi. Upomina się o słyszalność głosu poetów i pisarzy w kulturze narodów ("Krawędź światła").

Jej poezja jest pełna moralnego niepokoju o stałość wartości, o pamięć martyrologii II wojny światowej, o harmonijne współżycie człowieka z naturą, o obecność uczuć i dobrych emocji w życiu. Interesująco rozwija swoje liryczne studia ("Szkic o miłości") nad kobiecym modelem przeżywania i myślenia. Jej poezja jest pełna ciepła, niepowtarzalnego wdzięku i oryginalności. Tomik "Utrwalenia" prezentuje możliwości Autorki w dziedzinie rozważeń o charakterze teoretycznoliterackim i pedagogicznym. Świadczy też o szerokich horyzontach intelektualnych i poznawczych Autorki.

[Agencja Wydawniczo-Handlowa Antoni Dudek, 1997]